Αν είσαι και εσύ από εκείνες που λατρεύουν τη μόδα και σε κάθε ταινία μαγεύονται με τα κουστούμια των πρωταγωνιστών τότε θα πρέπει οπωσδήποτε να δεις τις παρακάτω ταινίες!

Ταινίες που αντικατοπτρίζουν τη μόδα της κάθε εποχής. Παραδίδουν μαθήματα styling, παρουσιάζοντας θρυλικά κοστούμια που ορίζουν την ιστορία της μόδας και δημιουργούν τάσεις.

Ταινίες που έχουν έντονες fashion αναφορές και είναι σημεία αναφοράς για την εκάστοτε δεκαετία αλλά και έχουν μείνει στην ιστορία ως οι top ταινίες μόδας!

Δες κάποιες από τις αγαπημένες μου:


The Devil Wears Prada – Ο Διάβολος Φοράει Prada

Η Άντι, μια τελειόφοιτος σχολής δημοσιογραφίας με μποέμ αντιλήψεις για τη ζωή και τη μόδα, υποφέρει τα πάνδεινα από την αυταρχική αφεντικίνα της Μιράντα Πρίστλι, διευθύντρια διάσημου περιοδικού μόδας, που της αρέσει να εξευτελίζει τους ανθρώπους οι οποίοι δουλεύουν σαν σκλάβοι γύρω της.

Coco Before Chanel

Στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, η 18χρονη Γκαμπριέλ εγκαταλείπει το ορφανοτροφείο και γίνεται, μαζί με την αδερφή της, τραγουδίστρια σε καμπαρέ. Γνωστή ως Κοκό, βρίσκει καταφύγιο στην αγκαλιά ενός πλούσιου, αργόσχολου αριστοκράτη, ερωτεύεται έναν Βρετανό επιχειρηματία και αρχίζει να σχεδιάζει τα πρώτα καπέλα και ρούχα.




The September Issue – Τεύχος Σεπτεμβρίου

Ντοκιμαντέρ-ορόσημο για τον κόσμο της μόδας: για πρώτη φορά η κάμερα εισδύει στον ναό της αμερικανικής «Vogue» και η τουρνέ στα έγκατα της δικτατορίας του γούστου, με όλο τον ρηχό και εμπνευσμένο τρόπο που λειτουργεί, φέρνει στο φως το απολυταρχικό προφίλ της εκδότριας Άνα Γουίντουρ και το πρόσωπο της ανθρώπινης διευθύντριας μόδας Γκρέις Κόντινγκτον. Δυο 60άρες (και βάλε) Αγγλίδες τελικά αποφασίζουν για το τι θα φορεθεί και νικήτρια, έναντι του διαβόλου με της καστανές αφέλειες, αναδεικνύεται ο άγγελος με τα κατακόκκινα μαλλιά.




Breakfast At Tiffany’ s – Πρόγευμα στο Τίφαννυς

Η Ώντρεϊ φοράει μία εκπληκτική τουαλέτα Givenchy και γίνεται η αφορμή να αγαπήσουμε το μικρό μαύρο φόρεμα

Μια γοητευτική κοσμική συναντά έναν νεαρό συγγραφέα ο οποίος έχει μόλις μετακομίσει στην πολυκατοικία της. Αρχίζουν να συναναστρέφονται την υψηλή νεοϋορκέζικη κοινωνία και, μέσα από την ιδιαίτερη σχέση τους, ανακαλύπτουν τον πραγματικό τους εαυτό.




Funny Face – Ένα αστείο μουτράκι

Μετά την κυκλοφορία της ταινίας το 1957, τα μοκασίνια και οι μπαλαρίνες έγιναν μια τεράστια τρέλα κι έτσι γεννήθηκαν δύο βασικά στοιχεία ρουχισμού.

Το Παρίσι, η Πόλη του Φωτός, λάμπει ακόμα περισσότερο, όταν η Ώντρεϊ και ο Φρεντ, συναντιούνται και μεταφέρουν τη λάμψη τους σ’ αυτή την εξαιρετική ρομαντική κομεντί υπό τους ήχους της μουσικής του Τζορτζ Γκέρσουϊν. Από υπάλληλος βιβλιοπωλείου που μεταμορφώνεται σε μοντέλο, η Χέπμορν, μας παρουσιάζει τις χορευτικές και μουσικές της ικανότητες, ερμηνεύοντας γνωστά κομμάτια όπως το “How Long Has This Been Going On?” και χορεύοντας από μπαλέτο έως και biba. Ο Φρεντ Αστέρ, ως φωτογράφος μόδας που ανακαλύπτει τη μούσα του, μας ταξιδεύει με τον αμίμητο τρόπο του, χορεύοντας με την ντάμα του το χορό του έρωτα και της μαγείας.




Frida – Φρίντα

Όσκαρ μουσικής και μακιγιάζ για μια εξαιρετικά φροντισμένη παραγωγή, που πετυχαίνει να σκιαγραφήσει πειστικά το πορτρέτο της ιδιόρρυθμης αυτής προσωπικότητας. Η ενσωμάτωση της τέχνης της Κάλο στην ταινία, η πιστότητα στα κοστούμια και στο ταμπεραμέντο της, αλλά και οι ερμηνείες των Χάγεκ και Μολίνα καταγράφονται στις αρετές της ταινίας.

Δεκαετία του 1920. Ένα φρικτό ατύχημα στο τραμ όπου επέβαινε τραυματίζει ανεπανόρθωτα τη νεαρή Φρίντα Κάλο σε όλο της το σώμα. Εγκλωβισμένη σε γύψους και νάρθηκες, βρίσκει παρηγοριά στη ζωγραφική. Ο αναγνωρισμένος ζωγράφος Ντιέγκο Ριβέρα, ένθερμος κομμουνιστής της εποχής διακρίνει το ταλέντο της και αρχίζει η εικοσιπεντάχρονη θυελλώδης σχέση τους. Όσκαρ μουσικής και μακιγιάζ σε μια εξαιρετικά φροντισμένη παραγωγή, που πετυχαίνει να δώσει πειστικά το πορτρέτο της ιδιόρρυθμης αυτής προσωπικότητας.




Dior and I

Ακολουθώντας τον σχεδιαστή Ραφ Σίμονς στην προσπάθεια του να σχεδιάσει μια κολεξιόν και να επιβλέψει το show της παρουσίασης της μέσα σε διάστημα μόλις οκτώ εβδομάδων, το «Dior and I» αναδεικνύει τον μόχθο, την δημιουργικότητα και το ταλέντο, που απαιτείται για την προετοιμασία μιας τέτοιας δουλειάς και με την προσγειωμένη προσέγγιση του θέματος του κατορθώνει να γίνει ελκυστικό ακόμα και προς τους μη μυημένους. Ο σκηνοθέτης του Φρέντρικ Τσενγκ έχει γυρίσει άλλα δυο ντοκιμαντέρ παρόμοιας θεματολογίας, το «Diana Vreeland:The Eye Has to Travel» και το «Valentino:The Last Emperor».

Mέχρι να τα ξαναπουμε…«Mind your own style»!

Από την Τζένη Γιαννίνου