Σίγουρα τα βιβλία δίνουν πολλές συμβουλές και περιέχουν πολλούς χρυσούς κανόνες για να είστε οι τέλειες μαμάδες.Στην πραγματικότητα όμως τι γίνεται; 

Οι περισσότερες γυναίκες από τη στιγμή που ακούν τον χτύπο της καρδιάς του εμβρύου που κυοφορούν σκέφτονται τι μπορούν να κάνουν ιδανικά για να μεγαλώσει και ανατραφεί το μωρό τους που μόλις είναι μερικά γραμμάρια και είναι την κοιλιά τους. Από τη στιγμή όμως, που γίνονται μητέρες και έρχονται αντιμέτωπες με την πρακτική εφαρμογή όσων έχουν διαβάσει και αφορούν τη φροντίδα και την ανατροφή του παιδιού τους καταλαβαίνουν πως πολλά από αυτά που σκέφτονταν για το παιδί τους ανήκουν στα όνειρα και η θεωρία από την πράξη απέχει πολύ.


Ο θηλασμός: ποτέ δεν επαρκεί το διάστημα για μία μαμά

Πολλές είναι οι μαμάδες που νιώθουν ότι δε θήλασαν όσο θα ήθελαν και όσο σχεδίαζαν. Οι παγγελματικές υποχρεώσεις της νέας μαμάς δεν της επιτρέπουν μετά από τους 6 μήνες να είναι αποκλειστικά αφοσιωμένη στο μωρό της και να συνεχίσει να του προσφέρει  τα οφέλη από το μητρικό θηλασμό. Επίσης, τα βιβλία παρουσιάζουν το θηλασμό ως μια τέλεια εμπειρία αλλά λίγα είναι αυτά που ενημερώνουν για τα προβλήματα που μπορούν να δημιουργηθούν. Το άγχος και η κούραση της νέας μαμάς μπορεί να την κάνουν να αισθάνεται αδύναμη και ευάλωτη με αποτέλεσμα να μην μπορεί  να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες και να οπλιστεί  με επιμονή.

Ο ύπνος του παιδιού: τα θέματα του ύπνου δεν είναι τόσο εύκολο να λυθούν
Τα παιδιά δεν υπακούν τόσο εύκολα σε προγράμματα και ρουτίνες.Τα περισσότερα βιβλία αφιερώνουν πολλές σελίδες για το πότε πρέπει τα νήπια να κοιμούνται, πόσες ώρες αλλά και με ποιον τρόπο: μόνα τους, στην κούνια τους, μαζί με τους γονείς κ.ο.κ.Στην πραγματικότητα τελικά ο ύπνος σχετίζεται με το χαρακτήρα του κάθε νηπίου αλλά και με τα τις συνήθειες που έχει η κάθε οικογένεια που δεν είναι τόσο εύκολα να προσδιοριστούν σε βιβλία συμβουλευτικής για την ανατροφή και το μεγάλωμα των παιδιών. Πολλές φορές επίσης, οι γονείς προκειμένου να διασφαλίσουν μια ώρα ύπνου παραπάνω κοιμίζουν στο κρεβάτι το παιδί τους ακόμα και αν ξέρουν πως αυτό δεν είναι σωστό και το παιδί πρέπει να κοιμάται στο δικό του δωμάτιο.

Η τηλεόραση και το παιδί: σε ποια ηλικία το παιδί βλέπει τηλεόραση;

Η θεωρία τονίζει πως το παιδί τουλάχιστον μετά τα δυο έτη επιτρέπεται να παρακολουθήσει τηλεοπτικά προγράμματα και μάλιστα εκπαιδευτικού περιεχομένου. Στην πραγματικότητα η τηλεόραση μπαίνει πιο νωρίς από ο,τι προτείνουν τα βιβλία στη ζωή των περισσοτέρων παιδιών. Οι περισσότεροι γονείς γνωρίζουν πως η παρακολούθηση τηλεοπτικών προγραμμάτων δεν κάνει καλό στα παιδιά αλλά πολλές φορές η ανία των παιδιών λόγω της παραμονής τους μέσα στο σπίτι, λόγω της απουσίας δυνατότητας για έντονο παιχνίδι μέσα στα διαμερίσματα  ή λόγω της πολύωρης απουσία της μαμάς και του μπαμπά τα οδηγεί στην τηλεόραση. Και κάποιες φορές  (ναι, αυτό είναι αλήθεια) η ίδια η μαμά ή ο μπαμπάς μπορεί να προτείνει στο μικρό παιδί να παρακολουθήσει την αγαπημένη του τηλεοπτική σειρά προκειμένου να κάνει κάποια επείγουσα δουλειά ή να μπορέσει να μιλήσει ανενόχλητος σε ένα επαγγελματικό τηλεφώνημα.

Η υγιεινή διατροφή είναι κύριο μέλημα των γονέων αλλά όχι των παιδιών
Είναι αλήθεια πως οι γονείς από την πρώτη στιγμή που γεννιέται το μωράκι τους ενδιαφέρονται για τη σίτισή του και καθώς μεγαλώνει φροντίζουν να εδραιώνουν υγιείς διατροφικές συνήθειες. Η ζάχαρη απαγορεύεται και το μικρό παιδί σοκολάτα τρώει σε έκτακτες περιπτώσεις. Τα λαχανικά πρωτοστατούν στο καθημερινό διατροφολόγιο του. Κάποιες φορές όμως το παιδί αρνείται να φάει το φαγητό της μαμάς και ζητά επίμονα ανθυγιεινά σνακς που έχει δοκιμάσει στους φίλους του πριν καιρό ή έχει αντιληφθεί ότι υπάρχουν στο ντουλάπι της κουζίνας. Η μαμά ή ο μπαμπάς μπορεί να δώσουν παραπάνω σοκολάτα στο παιδί, γιατί κάποιες φορές επιμένει έντονα και δεν θέλουν να του στερήσουν μια γευστική απόλαυση. Το παιδί απολαμβάνει την παρέα των γονέων του και καμιά φορά και το κομμάτι πίτσας που τρώει ο μπαμπάς. Στα πάρτι των γενεθλίων των φίλων η κατανάλωση των σνακ είναι μη ελεγχόμενη, οπότε στην πραγματικότητα τα διαλείμματα της υγιεινής διατροφής του παιδιού είναι πιο συχνά και μεγάλης διάρκειας.

Το παιδί πρέπει να είναι παρόν και να συμμετέχει στις δραστηριότητες της οικογένειας  
Όλες οι μέλλουσες μαμάδες φαντάζονται πως θα είναι «αυτοκόλλητες» με το μικρό τους όσο διάστημα είναι στην κοιλιά του και όπως γράφουν τα βιβλία το μωράκι τους θα τις συνοδεύει σε όλες τις δραστηριότητες που θα έχουν. Λοξοκοιτούν τις μανούλες που δεν μπορούν να πειθαρχήσουν τα παιδιά τους μέσα στο super- market και  αναρωτιούνται πόσο δύσκολο είναι να πειθαρχήσει κάποιος ένα μικρό παιδί. Στην πράξη όμως οι μαμάδες αντιλαμβάνονται πως η παρουσία του μωρού τους σε κάθε δραστηριότητα ναι μεν μπορεί να έχει πολλά οφέλη για την κοινωνικοποίησή του, αλλά χρειάζεται ο διπλάσιος χρόνος για να ολοκληρωθεί μια εργασία και η κούραση που νιώθουν είναι περισσότερη. Για αυτό πολλές φορές αποφασίζουν να αφήσουν το παιδί τους σε συγγενείς προκειμένου να κάνουν ανενόχλητες τα καθημερινά τους ψώνια και γιατί δεν θέλουν να έρθουν για μια ακόμη φορά στη δύσκολη και αμήχανη θέση να κλαίει το μικρό τους την ώρα που περιμένουν στην ουρά του ταμείου. Τελικά, είναι δύσκολο ένα μικρό και κουρασμένο παιδί να πειθαρχήσει σε δημόσιο χώρο.