Η Κέρκυρα τις ημέρες του Πάσχα είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς και όχι άδικα, αφού τα έθιμα που αναβιώνουν κάθε χρόνο είναι ξεχωριστά και αποτελούν μοναδική εμπειρία για όποιον καταφέρει να τα παρακολουθήσει από κοντά.

Ένα από τα πιο γνωστά και εντυπωσιακά είναι αυτό των μπότηδων, με το θορυβώδες σπάσιμο κανατιών, που πέφτουν από κάθε μπαλκόνι στην πανέμορφη πόλη της Κέρκυρας μόλις οι καμπάνες σημάνουν την πρώτη Ανάσταση, στις 12 το μεσημέρι του Μεγάλου Σαββάτου.

Τα πήλινα κανάτια είναι τυλιγμένα με πολύχρωμες κορδέλες, κυρίως κόκκινες, που είναι και το χρώμα του νησιού, όπως στολισμένα είναι και τα μπαλκόνια των γραφικών σπιτιών. Για να γίνουν ακόμα πιο θορυβώδεις οι μπότηδες, τα κανάτια είναι γεμάτα με νερό! Το έθιμο χάνεται στα βάθη του χρόνου και φτάνει έως την περίοδο της Ενετοκρατίας.

Οι λαογράφοι έχουν διατυπώσει διάφορες απόψεις για το πώς ξεκίνησε. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι έχει βάση ένα έθιμο των καθολικών της Ενετοκρατίας, οι οποίοι την Πρωτοχρονιά πετούσαν τα παλιά πράγματα για να φέρει ο νέος χρόνος καινούργια και καλύτερα. Άλλη άποψη αναφέρει ότι το έθιμο προέρχεται από αρχαιοελληνική γιορτή του Απριλίου, όταν οι Έλληνες γιόρταζαν την αρχή της γεωργικής περιόδου, πετώντας τα παλιά πήλινα αγγεία για να γεμίσουν καινούργια με τους φρέσκους καρπούς. Η χριστιανική εκδοχή θέλει το θορυβώδες σπάσιμο να αναπαριστά την οργή για την προδοσία του Ιούδα. Σήμερα θεωρείται ότι με το πέταγμα των κανατιών ξορκίζεται το κακό και ο χειμώνας δίνει τη θέση του στην ανοιξιάτικη αναγέννηση.

Το έθιμο είναι τόσο συναρπαστικό, ώστε ακόμα και οι επισκέπτες του νησιού προμηθεύονται κανάτια για να συμμετάσχουν σε αυτό και φροντίζουν να πιάνουν από νωρίς θέση στο επίκεντρο, που είναι η πλατεία Σπιανάδα. Όλοι, βέβαια, κοιτούν να πάρουν ένα κομματάκι από σπασμένο κανάτι για να το έχουν σπίτι τους, ως φυλαχτό μέχρι την επόμενη Ανάσταση. Το αναστάσιμο σκηνικό συμπληρώνουν κανονιοβολισμοί από το φρούριο, η μουσική της φιλαρμονικής, οι κραυγές και τα χειροκροτήματα.