Αν αναλογιστεί κανείς, ότι το όνομα Elvis είναι αναγραμματισμός της λέξης Lives, που σημαίνει ζωές, τότε είναι πιθανό ο Elvιs Presley, να βρίσκεται κάπου αραχτός, ασπρισμένος, παχουλός παχουλός, να έχει πρησμένα πόδια και αρθρίτιδα γιατί θα είναι 79 ετών, θα διαβάζει με απόλυτη νηφαλιότητα την αγαπημένη του Βίβλο και θα γελάει με όλους εμάς που γράφουμε για εκείνον, με αφορμή τα 37 χρόνια από τον θάνατό του, ένα θάνατο που σκηνοθέτησε ο ίδιος.
H άλλη εκδοχή είναι ότι στις 16 Αυγούστου 1977, ο Elviς «έφυγε» χορτασμένος από τη δόξα, τα παρτυ, τις γυναίκες και τις απίστευτες κραιπάλες, μπαίνοντας έτσι στη σφαίρα του μύθου.
Είμαστε σίγουροι ότι η δεύτερη εκδοχή είναι η σωστή, αλλά η πρώτη θεωρία μας αρέσει περισσότερο!
Και σίγουρα αρέσει στους εκατομμύρια θαυμαστές του, που ακόμα και σήμερα 37 ολόκληρα χρόνια μετά τον θάνατό του, πιστεύουν ότι ο «βασιλιάς του rock n’ roll» ζει!
Το πότε γεννήθηκε ο Εlvis Presley, το τι επιτυχίες έκανε, σε ποιες κινηματογραφικές ταινίες πρωταγωνίστησε, το πότε παντρεύτηκε, πότε έκανε παιδί και πώς έφτασε στην παρακμή του είναι γνωστά σε όλους!
Ο Elvis ήταν φαινόμενο και στην ιστορία πέρασε ως ο μεγαλύτερος καλλιτέχνης των τελευταίων 50 ετών.
Είχε μια άκρως ευέλικτη φωνή, που του επέτρεπε να ερμηνεύσει πολλά είδη τραγουδιών και κούνησε με τόσο αισθησιασμό τους γοφούς του, που «έσπασε» πολλά από τα ταμπού της αμερικανικής συντηρητικής κοινωνίας. Θεωρήθηκε «χυδαίος» αλλά ποιος έδινε σημασία όταν τα πλήθη παραληρούσαν στις εμφανίσεις του;
Το γυναικείο κοινό έφτανε σε σημεία υστερίας και εκείνος ως ο «βασιλιάς του rock n’ roll» απολάμβανε το θρίαμβό του. Και γιατί όχι; Μέσα σε δύο χρόνια από το ξεκίνημά του, τον ήξεραν όλοι!
Η επιτυχία, όμως, έχει και το τίμημά της! Οι καταχρήσεις ήταν μια από αυτές. Ο Elvis από τις αρχές της δεκαετίας του ’60 και ενώ βρισκόταν στην κορυφή είχε αρχίσει να κάνει χρήση ναρκωτικών ουσιών και χαπιών. Οι αμφεταμίνες – για να του δίνουν ενέργεια – και τα υπνωτικά χάπια – για να μπορεί να κοιμάται τα βράδια – είχαν μπει στο καθημερινό του πρόγραμμα.
Ο Presley βέβαια είχε να αντιμετωπίσει και πολλά θέματα. Ένα από αυτά ήταν ο θάνατος του δίδυμου αδερφού του, τον οποίο δεν γνώρισε ποτέ, γιατί εκείνος πέθανε κατά την διάρκεια της γέννας. Ο Elvis, όμως, δεν σταμάτησε να τον πενθεί μέχρι και την ημέρα που «έφυγε». Μάλιστα, ο θάνατος αυτός πέρασε στο υποσυνείδητό του, σε τέτοιο σημείο, που έβλεπε τον εαυτό του σαν έφηβο. Τουλάχιστον, αυτή την εξήγηση έδωσαν οι ειδικοί που μελέτησαν την ψυχολογία του. Αυτός ήταν και λόγος που έκανε σχέσεις με κορίτσια μικρής ηλικίας και δεν μπορούσε να διατηρήσει μακροχρόνιους δεσμούς, σύμφωνα πάντα με τους ψυχολόγους. Ήταν απλώς star και έκανε ό, τι ήθελε χωρίς φραγμούς και αναστολές.
Η ερωτική του ζωή ήταν πολύ άστατη, αφού από το κρεβάτι του πέρασαν δεκάδες γυναίκες, χωρίς να υπολογίσει κανένας τις σχέσεις μια βραδιάς. Ακόμα και η σύζυγός του, Priscilla, ήξερε όλες του τις απιστίες και έκανε τα στραβά μάτια, αλλά δεν άντεξε.
Τον παντρεύτηκε μεν, αλλά δεν τον έκανε ποτέ δικό της. Η ζωή του μοιραζόταν στις εμφανίσεις του, στις υπόλοιπες γυναίκες και στα ξενύχτια. Έτσι, τα Χριστούγεννα του 1971 τον χώρισε και κάπου εκεί άρχισε η κάθοδος για τον βασιλιά.
Η λάμψη του χάθηκε και ο βασιλιάς έγινε παρωδία… που λειτουργούσε σαν τουριστική ατραξιόν στα καζίνο του Λας Βέγκας. Η τότε χρονική περίοδος ονομάστηκε «Εποχή του Βέγκας».
Ο Elvis ήταν στη δύση του. Ο γιατρός του, που ήταν και Έλληνας, ο George Nikolopoulos, εξομολογήθηκε σε συνέντευξή του, ότι το 1973 ο Elvis νοσηλεύτηκε δύο φορές στο νοσοκομείο γιατί παραλίγο να πεθάνει, από την χρήση ναρκωτικών.
Από την στιγμή εκείνη και μετά, έγινε η σκιά του. Δεν τον άφηνε πουθενά μόνο του, για να μην αγοράζει χάπια χωρίς συνταγή.
Τον παρακολουθούσε και όταν εκείνος αισθανόταν αδιαθεσία, τον ξεγελούσε δίνοντάς του ψεύτικα χάπια. Στο κόλπο είχαν μπει και όλοι οι συνεργάτες του Presley, στην προσπάθειά τους να τον σώσουν.
Ο γιατρός του είχε πείσει τα μέλη της λατρεμένης φαρμακοβιομηχανίας του Elvis, της Knoll, να φτιάξουν μια παρτίδα χάπια χωρίς ενεργά συστατικά, προορισμένα για τον τραγουδιστή. Ο Presley δεν το κατάλαβε ποτέ.
Οι ενέσεις που του χορηγούσε δεν είχαν φάρμακο, αλλά νερό. Ούτε αυτό το κατάλαβε ποτέ.
Παρά τις αλχημείες του γιατρού του, όμως, ο Presley δεν τα κατάφερε! To πρωί της 16ης Αυγούστου 1977, έχασε τις αισθήσεις του και έπεσε λιπόθυμος στο μπάνιο της έπαυλής του, της Graceland στο Μέμφις.
Οι συνεργάτες του κάλεσαν αμέσως ασθενοφόρο και τον μετέφεραν στο Baptist Memorial Hospital αλλά ήταν αργά. Δύο ώρες αργότερα, στις 15:30 ( τοπική ώρα) ο βασιλιάς ανακηρύχτηκε νεκρός. Τα πάθη του τον είχαν νικήσει.
Στην επίσημη ιατροδικαστική αναφορά ως κύρια αιτία θανάτου αναφέρεται η καρδιακή αρρυθμία. Δεν γίνεται κανένας λόγος για την εύρεση ναρκωτικών στο αίμα του.
Αλλά, επειδή τίποτα δεν μένει κρυφό, κάποια στιγμή γίνεται γνωστό ότι στον οργανισμό του βρέθηκαν 14 ναρκωτικές ουσίες. Τους τελευταίους οκτώ μήνες της ζωής του, ο γιατρός του είχε συνταγογραφήσει 10.000 χάπια.
Ο βασιλιάς είχε δρομολογήσει το τέλος του.
Το τι ακολούθησε το θάνατό του δεν περιγράφεται. Μπορεί ο Elvis να είχε παρακμάσει, αλλά δεν έπαυε να ήταν ο βασιλιάς του rock n’ roll.
Και μετά το θάνατό του, αρχίζει το πιο ενδιαφέρον κομμάτι, αυτό των θεωριών. Ο Elvis ζει!
Η κηδεία του Elvis έγινε πολύ γρήγορα, μόλις την επόμενη ημέρα από τον θάνατό του. Η ταφή σύμφωνα με την επιθυμία του, έγινε στην Graceland, στην έπαυλή του.
Ο τάφος του Elvis βρίσκεται μεταξύ του πατέρα και της γιαγιάς του. Η ταφόπλακά του γράφει Elvis Aaron Presley ενώ το πραγματικό του όνομα, το οποίο αναγραφόταν σε όλα τα δημόσια έγγραφα ( άδεια γεννήσεων, δίπλωμα, διαβατήριο, στα δισκογραφικά συμβόλαια κ.ο.κ) ήταν Elvis Aron Presley. Υπήρχε διαφορά στο μεσαίο όνομα.
Χιλιάδες κόσμου έσπευσε στην Graceland για να αποχαιρετήσει τον βασιλιά του. Η οικογένεια, όμως, δεν επέτρεψε να μπει μέσα κανένας φωτογράφος. Υπήρξε, όμως, ένας που το τόλμησε και έβγαλε την φωτογραφία που προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων και έδωσε λαβή για να «ανάψουν» οι θεωρίες συνωμοσίας.
Ο φωτογράφος, απαθανάτισε τον βασιλιά μέσα στο φέρετρο. Όταν η φωτογραφία κυκλοφόρησε, όλοι συμφώνησαν ότι εκείνος δεν ήταν ο Elvis. Και δεν υπήρχε μεγαλύτερη απόδειξη από την… μύτη του!
Η μύτη του Elvis ήταν κυρτή, ενώ της φωτογραφίας ήταν πιο… γαλλική! Συμπέρασμα, η σορός του δεν ήταν παρά ένα κέρινο ομοίωμα.
Το επόμενο στοιχείο, που ενίσχυσε την παραπάνω άποψη, το έδωσε ο κομμωτής που φρόντισε το look του βασιλιά λίγο πριν από το τελευταίο του ταξίδι. Δήλωσε ότι αναγκάστηκε να κολλήσει δύο φορές την φαβορίτα του Elvis, γιατί εκείνη ξεκολλούσε. «Και πώς είναι δυνατόν να ξεκολλήσει η φαβορίτα, αφού του Elvis ήταν φυσική;» σκέφτηκαν οι fans του, ενώ η ελπίδα ότι ο βασιλιάς ζούσε αναζωπυρώθηκε!
Ο Elvis την ημέρα του θανάτου ζύγιζε 130 κιλά. O Elvis, όμως, που ήταν μέσα στο φέρετρο, έδειχνε 30 κιλά πιο αδύνατος. Άρα… δεν ήταν ο πραγματικός Elvis. Το περίεργο είναι το πιστοποιητικό θανάτου έγραφε 85 κιλά. Ως δια μαγείας το πιστοποιητικό εξαφανίστηκε και το επόμενο που εκδόθηκε δύο μήνες αργότερα, είχε λάθος την ημερομηνία θανάτου.
Πάρτε μια βαθιά ανάσα, γιατί έχουμε αρκετές θεωρίες ακόμα.
Η κηδεία του βασιλιά, όπως αναφέραμε παραπάνω, έγινε μέσα σε 24 ώρες. Γιατί τόση βιασύνη; Για να μην εντοπίσουν τις διαφορές του πραγματικού Elvis με εκείνου που υποτίθεται ότι ήταν ο Elvis, οι θαυμαστές του.
Γιατί ο Elvis ετάφη μεταξύ του πατέρα και της γιαγιάς του και όχι δίπλα στην μητέρα του, που λάτρευε; Γιατί σκηνοθέτησε τον θάνατό του και δεν ήθελε να «μολύνει»» με την απάτη την ψυχή της μητέρας του, είπαν οι θαυμαστές του.
Σε αυτό το σημείο να διευκρινίσουμε, ότι ο πατέρας του, Vernon, δεν είχε πεθάνει ακόμα, άρα δεν είχε τάφο. Μπορεί να είχε έναν χώρο που προοριζόταν για εκείνον, αλλά δεν υπήρχε τάφος. Ο πατέρας του, για την ιστορία, πέθανε στις 26 Ιουνίου 1979, σχεδόν δύο χρόνια μετά τον Elvis.
Και φτάνουμε στο όνομα Aaron που αναγράφηκε στην ταφόπλακα. Το σωστό ήταν Aron και όχι Aaron. Πιστεύουν, λοιπόν, ότι επειδή ο Presley ήταν προληπτικός, διάλεξε το Aaron, έτσι ώστε να μην αναγράφεται το πραγματικό του όνομα στην ταφόπλακα.
Η θεωρία αυτή, βέβαια, δεν «στέκει» και ο λόγος είναι απλός. Το 1966 ο Elvis είπε στον πατέρα του, ότι επιθυμούσε να αλλάξει το Aron σε Aaron για να του θυμίζει το όνομά του την βιβλική μορφή.Όταν ο Presley πέθανε, ήταν επιλογή του πατέρα του να αναγραφεί το Aaron στην ταφόπλακα, παρά το γεγονός ότι δεν ήταν το επίσημο όνομά του. ‘Ηταν, όμως, η επιθυμία του γιου του! Στη συνέχεια, βέβαια, το αμερικανικό κράτος το δέχθηκε ως επίσημο. Άλλωστε, μην ξεχνάμε ότι ήταν star και κάθε του επιθυμία ήταν εντολή!
Και συνεχίζουμε…
Την ημέρα που πέθανε ο Elvis, εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς κάποια αγαπημένα του αντικείμενα, μερικά βιβλία, κοσμήματα και φωτογραφίες της μητέρας του. «Τα πήρε μαζί του» είπαν με μια φωνή οι εμμονικοί θαυμαστές του. Το να τα έκλεψε κάποιος, προφανώς δεν πέρασε από το μυαλό τους, σκεφτήκαμε εμείς.
Η Mis Foster ήταν για χρόνια φίλη του βασιλιά. Λίγο πριν από τον θάνατό του, της τηλεφώνησε και της είπε, ότι δεν θα κάνει την προγραμματισμένη περιοδεία και να μην πιστέψει τίποτα από όσα θα ακούσει και θα διαβάσει τις επόμενες ημέρες. Της επεσήμανε, ότι δεν πρέπει να κάνει ερωτήσεις, να μην απαντήσει σε ερωτήσεις και να μην αναφέρει πουθενά τίποτα. Όπως ισχυρίζεται, τον ρώτησε αν είναι άρρωστος και της απάντησε όχι. Της διευκρίνισε ότι θα επικοινωνούσε μαζί της σε λίγες εβδομάδες. Ο συγγραφέας του βιβλίου «Elvis where are you» υποστηρίζει ότι η Mis Foster πέρασε από ανιχνευτή ψεύδους και διαπιστώθηκε ότι έλεγε αλήθεια.
Ο πατέρας του, αρνήθηκε να σκεπάσει με την σημαία το φέρετρο του γιου του. Και όλοι αναρωτιούνται «μήπως γνώριζε ότι μέσα δεν ήταν ο Elvis»;
Όσοι στάθηκαν κοντά στο φέρετρο την ημέρα της κηδείας, διαπίστωσαν ότι ο αέρας γύρω από αυτό ήταν κρύος «σαν να υπήρχε μέσα του air condition». Αρκετοί από αυτούς συνδύασαν αυτό το γεγονός με το ότι ο Elvis έμοιαζε με κέρινο ομοίωμα και δεν άργησαν να φτάσουν στο συμπέρασμα ότι υπήρχε κρύος αέρας για να μην λιώσει το ομοίωμα, γιατί ήταν και καλοκαίρι.
Και αν αυτές οι θεωρίες συνωμοσίας είχαν να κάνουν με την κηδεία, υπάρχουν κι εκείνες που έχουν να κάνουν με την… μεταφυσική.
O Dr. Reymond A. Moody, διακεκριμένος ψυχολόγος, έχει ασχοληθεί με την ζωή μετά από τον θάνατο.
Στο πλαίσιο αυτό, κατέγραψε μαρτυρίες ανθρώπων οι οποίοι είχαν μια μεταφυσική σχέση με τον βασιλιά.
Μια κοπέλα, που είχε σχέση με τον Elvis και μιλούσαν για τον θάνατο, δήλωσε πώς τον συνάντησε μετά από τον θάνατό του. Όταν έβγαιναν, της έδωσε ένα μπουφάν του επειδή έβρεχε. Όταν εκείνος πέθανε, το μπουφάν άρχισε να κινείται μόνο του. Συχνά έπεφτε από την κρεμάστρα ή όταν το κοιτούσε με επιμονή εκείνο άρχιζε να κινείται προς τα πάνω ή προς τα κάτω για δέκα ολόκληρα λεπτά. Ένα βράδυ, ο Elvis εμφανίστηκε στο όνειρό της και της εξήγησε τι σήμαιναν όλα αυτά: «Θυμάσαι που συζητούσαμε για τον θάνατο; Θέλαμε να ξέρουμε πώς θα ζούμε, αφού θα πεθάνουμε. Προσπάθησα να μπω μέσα στο μυαλό σου μέσω του μπουφάν. Θέλω να σου πω ότι ζούμε μετά από τον θάνατό μας».
Και αυτό είναι το πιο light. Μια θαυμάστριά του, δήλωσε, ότι την ημέρα που πέθανε ο Elvis, πήγε στο σπίτι της και βρήκε λιωμένους τους δίσκους του, ενώ ένα άλλο ζευγάρι δήλωσε ότι την ίδια ημέρα, η προτομή του Presley – που την είχαν στο σπίτι τους – έπεσε και έγινε κομμάτια.
Ένας αστυνομικός εκμυστηρεύτηκε ότι αναζητούσε χρόνια τον εξαφανισμένο του γιο. Τον βρήκε στο Λος Άντζελες, επειδή εμφανίστηκε ο Elvis στον ύπνο του και του το αποκάλυψε!
Φυσικά, υπήρξαν κι εκείνοι που είδαν τον Presley στο αεροδρόμιο δύο ώρες μετά από τον θάνατό του να βγάζει εισιτήρια για το Μπουένος Άιρες καθώς και σε άλλα μέρη της γης.
Στο θέμα του Elvis Presley η αλήθεια έχει μπερδευτεί με το ψέμα, όπως συνέβη με τον θάνατο όλων των μεγάλων star που πέρασαν από αυτό τον πλανήτη!
Εκτός αν ο Elvis Presley ήταν εκτός από εξαιρετικός τραγουδιστής και τόσο ιδιοφυής που κατόρθωσε να ξεγελάσει όλο τον πλανήτη!
Ό, τι και αν συνέβη, το μόνο σίγουρο είναι ότι γύρω από το όνομά του στήθηκε ένα ολόκληρο εμπόριο. Ο Elvis ξεπούλησε ξεπερνώντας το ένα δισεκατομμύριο πωλήσεις και η Graceland έγινε το νούμερο δύο αξιοθέατο της Αμερικής μετά από τον Λευκό Οίκο.
Το 1982 η Graceland άνοιξε τις πύλες της για το κοινό και κάθε χρόνο περισσότεροι από 500 χιλιάδες τουρίστες καταφτάνουν στον τάφο του Elvis Presley. To 2006 ανακηρύχτηκε Εθνικό Μνημείο.
Πάντως εμείς, τον είδαμε τον Presley, τον είδαμε ‘ψες αργά!
