Μέχρι τώρα έκανε μόνο θέατρο και την ήξεραν κυρίως οι θεατρόφιλοι, οι θεατρικοί παραγωγοί, οι σκηνοθέτες. Σήμερα, πρωταγωνιστεί στην πιο εμπορική σειρά της φετινής σεζόν, υποδύεται τη «Μυρτώ», την τηλεοπτική σύντροφο του Γιάννη Τσιμιτσέλη και κάνει μεγάλη επιτυχία.
Η Βασιλική συστήνεται στους αναγνώστες του «Down Town Κύπρου» και μιλάει για τη ζωή της, τα παιδικά της χρόνια, το «Κάτω Παρτάλι», τις οικονομικές της απολαβές, τους έρωτες που ζει και τις δύσκολες στιγμές της.
Πώς το βιώνεις όλο αυτό που γίνεται; “Προσπαθώ να το διαχειριστώ ήρεμα και ωραία, χωρίς ακρότητες. Δεν θέλω να αλλάξει η καθημερινότητά μου, αλλά βλέπω ότι κάτι διαφορετικό έχει συμβεί. Είμαι σε ένα στάδιο που ο άλλος λέει «ωχ μωρέ, πού την ξέρω αυτή;». Το σκέφτεται, μετά του έρχεται στο μυαλό και πλησιάζει για να μου μιλήσει. Κοίτα, το styling του ρόλου που υποδύομαι, της Μυρτούς, είναι διαφορετικό από το δικό μου. Εγώ στην καθημερινότητά μου είμαι πολύ χύμα. Δεν αναγνωρίζομαι πολύ εύκολα. Νιώθω άνετα όταν έρχονται να μου μιλήσουν, αλλά αισθάνομαι αμήχανα όταν με κοιτάζουν και ψιθυρίζουν, χωρίς να πλησιάσουν. Λέω «τι γίνεται τώρα;».
Θα αποκαλύψεις τον μύθο γύρω από το κλουβί που φοράει στο κεφάλι της η Βίκυ Σταυροπούλου; “Αυτό είναι ένα μυστήριο! Δεν μπορώ να πω πολλά, έχετε μάθει ήδη ότι είναι αόρατο για τους άλλους. Οπότε, σε ποιο κλουβί αναφέρεσαι; Ως Μυρτώ, δεν έχω δει κάτι. Μήπως δεν βλέπεις καλά;”
Η μεγάλη εμπορική επιτυχία της σειρά, συνεπάγεται και καλές οικονομικές απολαβές; “Όχι, δεν θα το έλεγα. Καταρχήν, οι πληρωμές μας είναι προγραμματισμένες να ξεκινήσουν τον Αύγουστο. Όχι από τώρα. Η επιτυχία και η μέχρι τώρα πληρωμή μας από τη σειρά, είναι η ηθική ικανοποίηση και η χαρά μας”.
Δυσκολεύτηκες καθόλου οικονομικά στη ζωή σου; “Ουουου, πάρα πολύ! Ακόμα και τώρα δυσκολεύομαι. Το επάγγελμά μας είναι πολύ δύσκολο, πρέπει να είσαι πολύ οργανωμένος και προσεκτικός. Και ως ένα βαθμό είμαι, αλλιώς δεν θα έβγαινα, θα είχα πρόβλημα”.
Έχεις κάνει κι άλλες δουλειές στη ζωή σου; “Βέβαια, έχω δουλέψει ως βοηθός μηχανικού, στον αδερφό μου και πιο μικρή είχα εργαστεί σε bar. Αλλά τα τελευταία τρία χρόνια εργάζομαι μόνο στο κομμάτι της υποκριτικής”.
Οι γονείς σου ήταν αυστηροί μαζί σου; “Όχι ιδιαίτερα. Μόνο στην εφηβεία μου έφαγαν μία φρίκη κι άρχιζαν να με πιέζουν να ρίξω όλη μου την προσοχή στο σχολείο”.
Ήσουν ατίθαση;“Όχι, μετά το σχολείο όμως έκανα την επανάστασή μου. Στη διάρκεια των σχολικών μου χρόνων, ήμουν τύπος και υπογραμμός. Μετά, άρχισα να διεκδικώ τον δικό μου χώρο και την ταυτότητά μου. Δεν είναι εύκολο να έχεις τον χώρο σου μέσα σε ένα σπίτι με οικογένεια. Φοιτητική ζωή με τους γονείς μέσα στο σπίτι, δεν γίνεται! (γελάει). Εκεί υπήρχαν λίγες εντάσεις. Από την άλλη κι εγώ δεν ξέφυγα πολύ, δεν έδινα δικαιώματα, δεν μεθούσα, δεν ξενυχτούσα κάθε βράδυ. Απλά διεκδίκησα τον χώρο μου”.
Έχεις να θυμάσαι πολλούς εφηβικούς έρωτες; “Πολλούς, άκου τώρα… Πού να βρω χρόνο; Έχω να θυμάμαι όμορφες στιγμές. Όχι πολλές, αλλά όμορφες”.
Ήσουν ντροπαλή με τα αγόρια; “Ναι, αλλά προσπαθούσα να μην το δείχνω. Όσο μεγαλώνω, διαπιστώνω ότι, τελικά, ήμουν πάρα πολύ πιο ντροπαλό κοριτσάκι, απ’ όσο φαινόταν”.
Ακόμη και με τα συναισθήματά σου ήσουν ντροπαλή; Φοβήθηκες ποτέ μην τα εκθέσεις;“Αυτός είναι ένας φόβος που φεύγει και έρχεται ανάλογα με τη φάση που είσαι. Ναι, στα πρώτα χρόνια, μετά την εφηβεία μου, υπήρξε μία μεγάλη ανακατάταξη. Επαναπροσδιόρισα πολλά πράγματα. Δεν ήξερα τι ήθελα, πώς το ήθελα. Ήταν ένα σοκ για μένα η εφηβεία μου”.
Έχεις ταλαιπωρηθεί από τους έρωτες;“Όλοι μας. Κάποιοι έρωτες μάς βασανίζουν και κάποιοι όχι. Ο έρωτας είναι ένα δώρο που σε οδηγεί σε πολλούς δρόμους. Έχω ζήσει την μαυρίλα του έρωτα, αλλά και τον καθαρό ουρανό. Έχω πάρει μεγάλη χαρά από τον έρωτα, γιατί υπήρξα τυχερή και συναντήθηκα με καλούς ανθρώπους. Οπωσδήποτε, όμως, έζησα και δύσκολες στιγμές. Έχω υπάρξει σε σχέση που ένιωθα μόνη μου. Είναι δύσκολο να ζεις τη μοναξιά στον έρωτα”.
Πώς είσαι στις «μαύρες» περιόδους; Απομονώνεσαι;“Προσπαθώ να προχωρώ και να συνεχίζω τη ζωή μου. Καταρχήν, τα εξωτερικεύω αυτά που ζω, δεν τα κρατάω μέσα μου. Μιλάω στους φίλους μου, τα βγάζω από μέσα μου, δεν κλείνομαι σε ένα σπίτι όλη μέρα. Αλλά, όταν είμαι στα χάλια μου, το κάνω και αυτό. Συνήθως, όμως, επιστρατεύω τους φίλους μου”.
