Ο Σωτήρης Καλυβάτσης μιλώντας στο περιοδικό Yes αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στην πιο δύσκολη περίοδο, που άλλαξε την ζωή του, όταν «έχασε» τον πατέρα του.
– Ποια ήταν η πιο δύσκολη περίοδος στη ζωή σου;
Είχα την ατυχία να χάσω τον πατέρα μου, στη Β΄γυμνασίου, και μετά ήρθαν αλλιώς τα πράγματα.
– Τι εννοείς;
Μου γύρισαν τα μυαλά όταν έχασα τον πατέρα μου, γιατί ήταν ένα χαστούκι. Βασικά, άρχισα να βλέπω τα πράγματα πολυ διαφορετικά. Άρχισα να αισθάνομαι ότι στο σχολείο οι δάσκαλοι μας κοροϊδέυουν, ότι δεν ενδιαφέρεται κανείς να μάθουμε γράμματα και γι’αυτό δεν ήταν στόχος μου να πάρω το απολυτήριο. Ήρθε μια… ελαφριά ωρίμανση, άρχισα να τα διυλίζω όλα λίγο διαφορετικά και έγινα πνεύμα αντιλογίας. Γι’ αυτό και το σχολείο ουσιαστικά το τελείωσα πιο πολύ κάνοντας δουλειές, όπως βάψιμο.
– Ήταν δύσκολο για ένα αγόρι να μεγαλώνει χωρίς τον πατέρα του;
Σίγουρα υπήρχε δυσκολία, όμως πιστεύω ότι ισορρόπησα. Στην πορεία, μάλιστα, έκανα παρέα με μεγαλύτερους ανθρώπους, γιατί, άθελά μου έψαχνα να βρω ένα πατρικό πρότυπο για να μπορώ να συμβουλεύομαι κάποιον και να αισθάνομαι ότι με προστατεύει.
