Με θέα το απέραντο γαλάζιο, στο ησυχαστήριο του στη Νέα Ηράκλεια Χαλκιδικής, αγκαλιά με τα μαύρα Λαμπραντόρ του, Όπρα και Κούγκαρ, ο Νίκος Μακρόπουλος παραχώρησε μία εφ όλης της ύλης συνέντευξη στο περιοδικό «YOU». Με το νέο του cd με τίτλο «Τι να το κάνω» που περιλαμβάνει 13 ολοκαίνουργια τραγούδια, που μόλις κυκλοφόρησε από τη Sonar/Heaven Music, o αγαπημένος τραγουδιστής βρίσκεται στην καλύτερη του φάση.

Έρχεσαι στην Αθήνα από την Θεσσαλονίκη και θυμάμαι τότε «διχάζεις» τον κόσμο. Άλλοι λέγανε ότι κατεβαίνει ο Μακρόπουλος και θα γίνει χαμός και άλλοι έλεγαν “έλα μωρέ, και τι έγινε;”… Σωστά θυμάμαι;

«Πολύ σωστά θυμάσαι γιατί υπήρχε μια 4ετία τότε που δούλευα στην Θεσσαλονίκη μαζί με την Πάολα, 6 μέρες την εβδομάδα, 11,5 μήνες τον χρόνο, είχα επιτυχίες, “Είμαι σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης”, “Ύποπτο”και γινόταν πανικός. Τότε συνειδητοποιώ λοιπόν ότι όταν κάποιος θέλει να «τρυπήσει» και να μπει στο σύστημα, στον χώρο, οι γνώμες διχάζονται -και δεν ισχύει αυτό μόνο για μένα -για όποιον προσπαθήσει να κάνει ντόρο παλεύοντας να διεκδικήσει μια θέση. Όποιος τολμήσει κάτι τέτοιο λοιπόν, τον πολεμάνε πριν μπει στο παιχνίδι, ένα παιχνίδι που έχει να κάνει με την κορυφή και την καριέρα…»

Τα σουξέ σου τα μετράς;

«Όχι πια γιατί δεν ξέρω τι είναι σουξέ, ο χρόνος δείχνει πόσο αντέχουν οι επιτυχίες και δεν το λέω από μετριοφροσύνη».

Είναι συγκινητικό όταν βλέπεις αυτά τα νέα παιδιά να τραγουδάνε τις επιτυχίες σου;

«Εκεί εντυπωσιάζομαι, αλλά πιο πολύ εντυπωσιάζομαι όταν άνθρωποι πάνω από τα 50 τραγουδάνε σημερινά τραγούδια μου που δεν είναι και τόσο αντιπροσωπευτικά στο λαϊκό στοιχείο».

Πες μου κάτι παρανοϊκό που σου έχει τύχει με θαυμάστρια…

«Κάποτε το 2007 τραγουδούσα στο Fever και ήρθε στο καμαρίνι μου μια γυναίκα που είχε γράψει ένα βιβλίο για μένα και το ξεκινούσε από την κηδεία μου…Μου έφερε ένα βιβλίο 400 σελίδες ολόκληρο μυθιστόρημα. Η ιστορία ήταν υποτίθεται μια παράνομη σχέση μου, που την είχα παράλληλα με την γυναίκα μου που ήρθε στην κηδεία μου. Πραγματικά απίστευτο..»