Το Εθνικό Θέατρο ανέθεσε στον συνθέτη Νίκο Κυπουργό και στον νέο συγγραφέα Δημοσθένη Παπαμάρκο τη δημιουργία μιας μουσικής παράστασης, βασισμένης στην «Ειρήνη» του Αριστοφάνη. Τη σκηνοθεσία ανέλαβε ο σκηνοθέτης Κωνσταντίνος Αρβανιτάκης, ενώ το ρόλο του Τρυγαίου ερμηνεύει ο πάντα απρόβλεπτος Τζίμης Πανούσης.

Το Σάββατο ανέβηκε στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου η εν λόγω μουσική παράσταση στην οποία συμμετείχε και η Καμεράτα Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής, υπό τη διεύθυνση του μαέστρου Γιώργου Πέτρου.

Ο φωτογραφικός φακός του govastileto.gr ήταν εκεί και κατέγραψε όλα όσα έγιναν και όσους έδωσαν το παρών.

Σε μια από τις σπάνιες δημόσιες εμφανίσεις της η σύζυγος του μοναδικού Τζίμη Πανούση, Αθηνά βρέθηκε στην Επίδαυρο προκειμένου να τον στηρίξει – όπως κάνει άλλωστε πάντα- συνοδευόμενη από την κόρη τους Φωτεινή.


Την «Ειρήνη» απήλαυσαν επίσης η Δήμητρα Ματσούκα, η Μαρία Φαραντούρη, η Λένα Κιτσοπούλου, η Εύα Νάθενα, ο Κώστας Λαμπρόπουλος, η Βίκυ Βολιώτη, ο Διονύσης Φωτόπουλος, ο Γιώργος Κατρούγκαλος, ο Βασίλης Πουλαντζάς, η Μπέτυ Αρβανίτη, η Μαίρη Βιντιάδου, η Άννα Φόνσου, η Βασιλική Τρουφάκου, ο Σπύρος Μπιμπίλας και άλλοι πολλοί.


Λίγα λόγια για την υπόθεση του έργου:

Οι θεοί τιμωρούν τους Έλληνες για τον εμφύλιο σπαραγμό τους, εγκαταλείποντας τον Όλυμπο. Τη θεϊκή εξουσία σφετερίζεται ο Πόλεμος που κλειδώνει την Ειρήνη σε μια σπηλιά κι έτσι οι Έλληνες πολεμούν μεταξύ τους ασταμάτητα, η γη εγκαταλείπεται και οι σοδειές καταστρέφονται. Ένας αμπελουργός σε απόγνωση, ο Τρυγαίος, αποφασίζει να πάει στον Όλυμπο, πετώντας πάνω σ’ ένα σκαθάρι, για να απελευθερώσει την Ειρήνη, που όχι μόνο θα συμφιλιώσει τους εχθρούς, αλλά θα αναγεννήσει και τη φύση.

Η Ειρήνη παρουσιάστηκε στα Μεγάλα Διονύσια, αποσπώντας το δεύτερο βραβείο, το 421 π.Χ., λίγες μόλις ημέρες πριν από τη σύναψη της Νικιείου Ειρήνης, που συνοδευόταν από ελπίδες για το τέλος του Πελοποννησιακού Πολέμου. Αυτή ακριβώς η εύθραυστη, όπως αποδείχθηκε, ισορροπία μεταξύ του πολέμου και της ειρήνης, το ηρακλείτειο ρητό «Πόλεμος πάντων μεν πατήρ εστί» και το ακανθώδες ερώτημα κατά πόσο η ειρήνη είναι συνώνυμο της ευτυχίας και της αρετής εμπνέουν τους συντελεστές της ιδιαίτερης αυτής παράστασης.