«Η παραγωγή με την οποία ασχολήθηκα μου πήρε τα χρήματα, έχασα πολλά. Γενικά όμως, ο ηθοποιός δεν θησαυρίζει πια. Ποτέ δεν είχα τα πολλά χρήματα. Είμαστε αναγκασμένοι να δουλεύουμε συνέχεια για να επιβιώσουμε. Από μικρός δεν είχα χρήματα, έζησα με ελάχιστα και σήμερα ζω καλά. Μη σου πω ότι ήμουν πιο ευτυχισμένος όταν δεν είχα τίποτα στην τσέπη μου», εξομολογήθηκε σε γνωστό περιοδικό ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης.
Γιατί το λέτε αυτό;
«Γιατί η ανάγκη για την επιβίωση και ο αγώνας της κρύβει μεγάλη ηδονή. Ήξερα ότι αύριο, ας πούμε, δεν θα είχα ούτε για να φάω. Κι όμως αυτό μου έδινε δύναμη, με όπλιζε και με αυτοπεποίθηση. Σήμερα θυμάμαι αυτές τις στιγμές με χαρά, γιατί δεν με αφήνουν να ξεχάσω από πού ξεκίνησα».
Απ’ το μηδέν;
«Εντελώς. Οι δικοί μου δεν ήθελαν να γίνω ηθοποιός, εγώ έγινα. Η πρώτη μου παράσταση ήταν μία παιδική στη Θεσσαλονίκη. Μετά ήρθε ο Γκοντό, συνεργασίες με το Κρατικό, η Αθήνα…».
