Ο Λευτέρης Πανταζής σε συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό «Λοιπόν» εξομολογήθηκε ότι δέχτηκε bullying.
Έχεις δεχθεί bullying;
Bullying δέχτηκα όταν ήρθα από τη Ρωσία ήμουν το ρωσάκι που τραγουδάει, ρωσοπιόντιος. Μέχρι να μεγαλώσω,..να με δεχτούν, μπήκα ανάμεσα τους, έγινα ένας από αυτούς και με αγάπησαν. Έχω ζήσει πολλά. Μ’ έχουν διώξει από τα μαγαζιά που δούλευα γιατί κάποιος ήθελε να φέρει κάποιον δικό του, ήταν σε θέση ισχύος και πέρασε τελικά το δικό του. Έκλαιγα, η μαμά μου γκρίνιαζε γιατί δεν έγινα γιατρός ή δικηγόρος κι ήθελα να τραγουδάω και με έδιωξαν, πάντα υπήρχαν τέτοια. Τον Νότη Σφακιανάκη τον είχα πάρει στο μαγαζί και κατά κάποιο τρόπο από μένα ξεκίνησε. Τον αγαπώ είναι μεγάλος καλλιτέχνης. Πέρα από το αν μας αρέσει ο χαρακτήρας ενός ανθρώπου…αν δε μας αρέσει δεν τον κάνουμε παρέα. Έχει πει εκπληκτικά τραγούδια.
Ποια ήταν η μεγαλύτερη χαρά που έχεις εισπράξει;
Όταν χτίστηκε το νυχτερινό κέντρο «Διογένης Παλλάς» για μένα. Ήταν ένα οικόπεδο. Ήταν η καλύτερη 7ετία κι η καλύτερη στιγμή της καριέρας μου. Όπου υπήρχαν Έλληνες και έκαναν ταξίδι στην. Ελλάδα, έρχονταν για να δούνε το φαινόμενο Πανταζής τότε. Γινόταν χαμός τότε στην Ελλάδα. Έχω δουλέψει με τα μεγαλύτερα αστέρια του κόσμου. Μαζί με τον Παπαθεοχάρη έχουμε κάνει τεράστια πράγματα για την Ελλάδα. Δούλευα συνέχεια, ήμουν μια μηχανή που έβγαζε χρήματα. Η δυσκολότερη στιγμή μου ήταν όταν πέθανε ο μπαμπάς μου Μεγάλη Τρίτη, τη Μεγάλη Πέμπτη τον κηδέψαμε κι εγώ έπρεπε να τραγουδήσω…τότε δουλεύαμε χωρίς ρεπό και τη Μεγάλη Εβδομάδα. Βγήκα στην πίστα κι έπρεπε να γελάω, να διασκεδάσω τον κόσμο, όπου μόλις τελείωσα, πήγα στο καμαρίνι και μόνο που δε λιποθύμησα από το κλάμα…Γέλα παλιάτσο.
