Είναι απ’τις πιο δυνατές προσωπικότητες στον χώρο της δημοσιογραφίας και δεν μασάει τα λόγια της. Έχει δεχτεί ακόμη και απειλές για τη ζωή της κάτι που το έχει αποκαλύψει η ίδια. Σε πρόσφατη συνέντευξή της η Έλενα Ακρίτα μίλησε για την προσωπικότητά της και πως την βλέπουν οι άλλοι, αλλά και για τον «Αδύναμο κρίκο» ένα παιχνίδι που προκάλεσε πολύ και συζητήθηκε.

– Η προσωπικότητά σας, πάντως, γεννά πάθη…

«Νομίζω ότι εκτός από αυτούς που με συμπαθούν ή με αντιπαθούν (έχω δεχθεί και απειλές κατά της ζωής μου) υπάρχει και μια άλλη κατηγορία: αυτοί που με γνωρίζουν και με συμπαθούν. Είναι μια κοπελιά εκεί που κάνω κάθε χρόνο κάτι ιατρικές εξετάσεις ρουτίνας. Κάθε φορά μού λέει τα ίδια: “Aχ, κυρία Ακρίτα, δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο σας αντιπαθούσα πριν σας γνωρίσω!”. Το ξέρω όλο αυτό… Αλλά δεν μπορώ να είμαι ουδέτερη. Δεν μπορώ να είμαι ένα κλασικό ταγέρ Chanel που “πάει” με όλα, που φοριέται σε όλες τις περιστάσεις και που πάντα όταν το φοράς είσαι σίγουρος και ασφαλής. Ταγέρ Chanel δεν ήμουν ποτέ. Total black, μάλιστα, να το συζητήσουμε».

– Αυτό το total black παραπέμπει αναπόφευκτα στον «Αδύναμο κρίκο», έναν ρόλο σας που φημολογείται ότι έχετε απαρνηθεί…

«Μη σας πω ότι μου πρότειναν να τον ξανακάνω! Ηταν δύσκολο σαν διαδικασία, γιατί από ό,τι έχω κάνει στη δημοσιογραφία, ναι, αυτό ήταν ρόλος. Δεν μπορούσα αυτό, το να είμαι εκεί από θέση ισχύος και να είναι ο άλλος πιο αδύναμος (γιατί είναι αυτός που πρέπει να υποστεί την ερώτηση, που δεν έχει εξοικείωση με τις κάμερες κ.ο.κ.). Τον πρώτο καιρό γύρναγα άρρωστη. Ενιωθα σαν να μιλούσα σε κάποιον που δεν μπορούσε να μου απαντήσει. Η γιαγιά μου, η μάνα της μητέρας μου, με έχει χτυπήσει μία φορά στη ζωή της: ήταν ένα χαστούκι σαν χάδι, αλλά το θυμάμαι ακόμη στο μάγουλό μου. Ηταν τη δεκαετία του ’50, ήμουν πέντε ετών και μίλησα απότομα σε μια κοπέλα που είχαμε οικιακή βοηθό. Μου έδωσε το χαστούκι – που ακόμη, σας λέω, μου καίει το μάγουλο – και μου είπε: “Να θυμάσαι στη ζωή σου ότι απότομα μιλάμε σε αυτούς που θεωρούμε ανώτερους μέχρι ίσους. Από εκεί και κάτω ποτέ”. Αυτή την αίσθηση είχα με τον “Αδύναμο κρίκο”.

– Γι’ αυτό αρνηθήκατε να τον παρουσιάσετε ξανά;

«Οταν μου πρότειναν πρόσφατα να το ξανακάνω, είπα “Τώρα, παιδιά, δεν γίνεται”. Δεν είναι ποιος θα το παρουσιάσει. Είναι ότι τότε τους έλεγα “Αν κερδίσεις, τι θα τα κάνεις τα λεφτά;” και μου απαντούσαν “Θα πάρω την κοπέλα μου και θα πάω ταξίδι στον Αγιο Μαυρίκιο” ή “Θα πάρω μια χιλιάρα μηχανή”. Οταν τώρα δεις στο μάτι του άλλου ότι αυτά τα λεφτά τα θέλει για να πληρώσει τη ΔΕΗ που έχει κοπεί ή για να αγοράσει γάλα για το παιδί του, απλά αυτό δεν “παίζεται”. Οχι μόνο δεν θέλω να το κάνω, δεν πρέπει να γίνει από κανέναν αυτό το παιχνίδι. Είναι μια άλλη Ελλάδα».