Μπορεί σήμερα να θεωρούμε το World Party μια από τις πιο ξεχωριστές εκπομπές της τηλεόρασης, που έκανε αίσθηση με το σύγχρονο τρόπο που προσέγγισε το κόνσεπτ «ταξίδι», αλλά η αλήθεια είναι πως ο Σάκης Τανιμανίδης πέρασε από σαράντα κύματα μέχρι να καταφέρει να κάνει αυτή την εκπομπή πραγματικότητα σύμφωνα με τα όσα είπε στο περιοδικό People.  

«Το World Party ήταν ένα κόνσεπτ που σκέφτηκα, το μοιράστηκα με τους φίλους μου και επί τρία χρόνια προσπαθούσα να το πουλήσω σε κάποιο μικρό κανάλι, αλλά έτρωγα συνεχώς πόρτα. Τρία χρόνια έκανα ραντεβού στα κανάλια και με απέρριπταν. Αλλά δεν το έβαζα κάτω. Άλλαζα κάποια πράγματα, μείωνα το κόστος, ξαναπήγαινα. Και τελικά κατάφερα να πείσω την ΕΡΤ3 να ξεκινήσουμε. Αφού, λοιπόν, κατάφερα να πετύχω το όνειρό μου, κι ενώ πετούσα στα σύννεφα, ύστερα από δύο μήνες σχεδόν έγινε κάτι εντελώς απρόβλεπτο… έπεσε μαύρο στο κρατικό κανάλι!» λέει στο περιοδικό People για το αναπάντεχο κλείσιμο της κρατικής τηλεόρασης και προσθέτει: «Το μόνο σίγουρο, λοιπόν, σε κάθε μας πλάνο (προσωπικό ή επιχειρηματικό) είναι ότι το πλάνο θα αλλάξει από τα εξωγενή αναπάντεχα γεγονότα. Γι’ αυτό και το καλύτερο που μπορείς να κάνεις είναι να είσαι ευέλικτος, να προσαρμόζεσαι γρήγορα και εύκολα στα νέα δεδομένα».

Ήταν σίγουρα μια απρόβλεπτη εξέλιξη, αλλά το World Party είχε προλάβει να κάνει αίσθηση, αφού πολύ σύντομα πήρε μεταγραφή στον Alpha. Η μετακόμιση στην Κάντζα έφερε μαζί και τη μεγάλη επιτυχία. Συνεντεύξεις, εξώφυλλα, πλήθος από νέους ακολούθους στα social media. Αναρωτιέμαι πόσο εύκολο του ήταν να διαχειριστεί αυτή την ξαφνική αναγνωρισιμότητα.

«Ήμουν, θεωρώ, τυχερός σε ένα βαθμό, γιατί ενώ το World Party κέρδιζε την αγάπη του κόσμου, εγώ τον περισσότερο καιρό έλειπα σε ταξίδια ή, όταν ήμουν εδώ, βρισκόμουν κλεισμένος σε ένα γραφείο οργανώνοντας το επόμενο ταξίδι. Δεν σου λέω πως δεν το αντιλήφθηκα, αλλά ήμουν κάπως αποστασιοποιημένος. Σίγουρα, όμως, είναι πολύ όμορφο όταν σε πλησιάζει ο κόσμος και σου λέει “μπράβο, ρε Σάκη, ωραία δουλειά!”. Αυτό είναι κάτι που, όσα χρόνια και να περάσουν, θα με κάνει να χαμογελάω πάντα. Αρκεί βέβαια η ικανοποίηση που παίρνεις από αυτή την επαφή να μείνει στη χαρά της επιβράβευσης της δουλειάς σου και όχι στην ηδονή της διασημότητας… ποτέ δεν μου άρεσε αυτή η λέξη».