Στις 2 Νοεμβρίου του 2016 ο Γιώργος Βασιλείου έφυγε από τη ζωή, και η σύζυγός του Λία Θερμογιάννη θρηνεί ακόμα για τον αγαπημένο της. Η ίδια μίλησε στην Espresso και συγκίνησε με την εξομολόγησή της.

«Η υστεροφημία που άφησε ο Γιώργος ως παρακαταθήκη στα παιδιά κι εμένα είναι μια “προίκα” τιμής για την υπόλοιπη ζωή μας. Όταν “έφυγε”, μας είχε εξασφαλίσει όλους οικονομικά και με το παραπάνω. Με κινητά και ακίνητα, αλλά και μια περιουσία που μας επιτρέπει να ζούμε άνετα και αξιοπρεπέστατα. Όλα αυτά τα κέρδισε με πολύ κόπο, ξενύχτια και κούραση από το επάγγελμά του, για να μη μας λείψει τίποτα και ποτέ. Με τίμησε και τον τίμησα. Με αγάπησε πολύ, μα κι εγώ από τα είκοσί μου του χάρισα απέραντη αγάπη και λατρεία που τόσο στερήθηκε στα παιδικά του χρόνια. Ήταν ένας ιππότης. Υπόδειγμα άνδρα. Είχα τον καλύτερο, τον πιο υπέροχο, τον πιο γλυκό σύζυγο του κόσμου» ανέφερε η χήρα του αγαπημένου ηθοποιού.

Τις δεκαετίες της μεγάλης δόξας του αλλά και κατά τη διάρκεια της βουλευτικής τετραετίας του, η ίδια στάθηκε στο πλευρό του με σθένος, αλλά σχεδόν αθέατη. Από σεμνότητα!

«Ακόμα και σήμερα ο κόσμος με χαιρετάει εγκάρδια, μου σφίγγει το χέρι, μου θυμίζει πράγματα της καθημερινότητάς του. H σελίδα του στο διαδίκτυο παραμένει ανοιχτή κι ούτε ένας από τους 6.000 followers του δεν την εγκατέλειψε μετά τον θάνατό του. Δεν φεύγει στιγμή από το μυαλό μου. Αναπολώ τα ωραία χρόνια, τα ταξίδια μας, τις ανέμελες στιγμές μας, τον ερχομό των παιδιών μας και το χαμόγελο που κράτησε μέχρι το τέλος» ανέφερε η Λία Θερμογιάννη, η οποία αποφεύγει μεν τα φώτα της δημοσιότητας, αλλά συχνά, μέσω της προσωπικής σελίδας της στο Facebook, εκφράζει τα συναισθήματά της.

Όσο για τον λόγο που δεν επισκέπτεται συχνά τον τάφο του Γιώργου Βασιλείου; Η ίδια τονίζει: «Στο νεκροταφείο δεν πηγαίνω καθημερινά. Αρνούμαι να αποδεχτώ πως δεν είναι κοντά μου και ο τάφος μου το επιβεβαιώνει. O γιος μας πηγαίνει συχνότερα και είναι αρκετές οι φορές που έχει βρει ολόφρεσκα λουλούδια. Πόσο πολύ ευχαριστώ τον κόσμο! Και τους ευχαριστώ διπλά γιατί, όπως μας αποκάλυψε πρόσφατα ο ιερέας του κοιμητηρίου, του ζητούν μαζί με το ευχέλαιο στα δικά τους πρόσωπα να κάνουν ένα ακόμη στον Γιώργο μου. Τον Μάρτιο μόνο έκανε δέκα ευχέλαια στη μνήμη του.Τα ρούχα του παραμένουν στις ντουλάπες του σπιτιού μας. Αδυνατώ να αποχωριστώ έστω κι ένα κομμάτι. Θα είναι σαν να αποχωρίζομαι τον ίδιο. Ακόμα και το τζιπ του βρίσκεται στο πάρκινγκ. Το βλέπω και λέω είναι εδώ».