Αγκαλίτσα στον καναπέ χουχουλιάζοντας στο κρεβάτι, πιο χαλαρά, ακόμη και με παρέα, ο κινηματογράφος φαίνεται ότι πέραν από 7η τέχνη, μπορεί να αποτελέσει και το βαρόμετρο για τη σχέση που έχεις με το αγόρι σου.

Στις ΗΠΑ διεξήχθη από το τμήμα Νευροφυσιολογίας του Dellaware College ένας δειγματοληπτικός έλεγχος της κατανάλωσης κινηματογραφικού περιεχομένου από ζευγάρια που είχαν ήδη κλείσει ένα τουλάχιστον εξάμηνο κοινής συμβίωσης, μεταξύ τόσο φοιτητών, όσο και του επιστημονικού προσωπικού της σχολής.

Τα ζευγάρια χωρίστηκαν σε ομάδες, και σε κάθε μία, δόθηκαν για δύο μήνες καθημερινά, ταινίες συγκεκριμένου περιεχομένου, τις οποίες και κλήθηκαν να παρακολουθήσουν μαζί. Σε αυτό το δίμηνο, κάθε ζευγάρι παρακολούθησε περί τις 50 ταινίες.


Οι ταινίες δράσης, κυρίως επιστημονικής φαντασίας και θρίλερ, αντίθετα από ότι θα περίμενε κανείς, μοιάζουν να δρουν συνεκτικά στο δεσμό των ζευγαριών, τα οποία ανέπτυξαν συναισθήματα προστασίας και αυξημένης εξάρτησης του ενός από τον άλλο (έτσι είπαν τουλάχιστον, τι να σου πω…) Φαίνεται πως, όταν οι προκλήσεις ή ο μανιακός δολοφόνος σε περιμένει στην επόμενη γωνία, το μόνο που έχεις να στηριχθείς είναι το έτερον σου ήμισυ.

Οι πιο αδιάφορες συναισθηματικά ταινίες αποδείχθηκαν οι περιπέτειες-αστυνομικές-μυστηρίου, οι οποίες δεν επέφεραν κάποια αξιόλογη μεταβολή στις σχέσεις των ζευγαριών. Σαν το junk food, εκτέλεσαν την αποστολή τους με την κατανάλωση, και δεν άσκησαν κάποια επίδραση στο υποσυνείδητο και ασυνείδητο κομμάτι του χαρακτήρα και της συμπεριφοράς καθενός προς τον άλλο.

Εκεί που έγινε το μεγάλο πατιρντί, ωστόσο, είναι στον αισθηματικό κλάδο. Τα κοινωνικά, και αισθηματικά δράματα, επέδρασαν αρνητικά στην ψυχολογία των ζευγαριών, τα οποία κατά τη διάρκεια του διμήνου αυτού, ομολόγησαν ότι άρχισαν όχι απλά να παρατηρούν αλλιώς τον/την συμβίο/α τους, αλλά και πως άρχισαν να βλέπουν διαφορετικά την ίδια τους τη σχέση.

Πιο συγκεκριμένα (και καταστροφικά) είχαν τα πράγματα όσων αφορά τις ρομαντικές κομεντί (ναι, αυτές που τραβολογάτε τα δύσμοιρα αγόρια σας να παρακολουθήσουν με το ζόρι): όχι απλά επέδρασαν αρνητικά στις σχέσεις των ζευγαριών, αλλά παρατηρήθηκε και μία τάση απομάκρυνσης του ενός από τον άλλο, κυρίως (εννοείται!) από την πλευρά των γυναικών, γεγονός που κάθε άλλο παρά δικαιολογείται από τον ανάλαφρο χαρακτήρα τους.

Ανεξήγητο; Όχι απόλυτα. Όπως εξήγησαν οι επιστημονικοί επιμελητές της έρευνας, τόσο το πρότυπο της τέλειας σχέσης, όπως αυτή προβάλλεται μέσα από τις εν λόγω ταινίες, όσο και ο τρόπος υπερπήδησης των εμποδίων, συνέπεσαν με αρνητική προβολή όλων των παθογενειών της υφιστάμενης σχέσης των θεατών, με τη σύγκριση τις περισσότερες φορές να είναι συντριπτική και να δρα αναλόγως στο υποσυνείδητο τους. Επιπροσθέτως, επειδή οι ταινίες αυτές μπορεί να αποτελέσουν ευκολότερα από τις υπόλοιπες το εργαλείο έκφρασης ή ταύτισης με καταστάσεις που ενδεχομένως ο θεατές βίωναν, τότε αυτομάτως μεταφραζόταν υπό τα δικά τους δεδομένα σε μία νέα εκδοχή, η οποία κάθε άλλο παρά επιβοηθητικά επιδρούσε, όταν τα φώτα στο σαλόνι άνοιγαν και η επαναφορά στην πραγματικότητα ήταν πλήρης.

Τέλος, οι επιστημονικού, ιστορικού και βιογραφικού περιεχομένου ταινίες επέδρασαν μάλλον θετικά στην αξιολόγηση των σχέσεων του ζεύγους, χωρίς ωστόσο να παρατηρηθεί κάποια αξιόλογη μεταβολή.

Συμπέρασμα μόνο ένας Φρέντι Κρούγκερ μπορεί να σώσει τη σχέση σας…

Πηγή: staxtopouta