Οι σεξουαλικές παρενέργειες των αντικαταθλιπτικών είναι συχνές τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες και περιλαμβάνουν:

• Αλλαγή στη σεξουαλική επιθυμία
• Προβλήματα στη στυτική λειτουργία

• Προβλήματα στην επίτευξη οργασμού
• Προβλήματα στη σεξουαλική διέγερση και ικανοποίηση

Η σοβαρότητα των σεξουαλικών παρενεργειών εξαρτάται από το άτομο καθώς και από τον τύπο του αντικαταθλιπτικού και τη συνιστώμενη δόση. Σε κάποια άτομα οι παρενέργειες είναι πολύ ήπιες ή αποχωρούν καθώς ο οργανισμός προσαρμόζεται στη αγωγή. Για άλλους οι σεξουαλικές παρενέργειες επιμένουν. Τα αντικαταθλιπτικά με μικρότερα ποσοστά σεξουαλικών παρενεργειών είναι:

• Η βουπροπιόνη (Wellbutrin, Aplenzin, Forfivo XL)
• Η μιρταζαπίνη (Remeron)
• Η βιλαζοδόνη (Viibryd)

Τα αντικαταθλιπτικά που είναι πιθανότερο να προκαλέσουν σεξουαλικές παρενέργειες είναι:

• Οι αναστολείς επαναπρόσληψης της σεροτονίνης (SSRIs) που περιλαμβάνουν τη σιταλοπράμη (Celexa), την εσκιταλοπράμη (Lexapro), τη φλουοξετίνη (Prozac, Selfemra), την παροξετίνη (Paxil, Pe, xeva) και τη σερτραλίνη (Zoloft).

• Οι αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης και νορεπινεφρίνης (SNRIs) που περιλαμβάνουν τη βενλαφαξίνη (Effexor XR), τη δεσβενλαφαξίνη (Pristiq, Khedezla) και τη δουλοξετινη (Cymbalta).
• Τα τρικυκλικά και τετρακυκλικά αντικαταθλιπτικά, όπως είναι η αμιτριπτιλίνη, η νορτριπτιλίνη (Pamelor) και η κλομιπραμίνη (Anafranil).

• Οι αναστολείς της μονοαμινο-οξειδάσης, (MAOIs), όπως είναι η ισοκαρβιξαζίδη (Marplan), η φαινελζίνη (Nardil) και η τρανιλσιπρομίνη (Parnate). Η σελεγιλίνη, όμως, ένας νέος MAOI που χορηγείται με τη βοήθεια αυτοκόλλητου επιθέματος στο δέρμα έχει μικρότερο κίνδυνο εμφάνισης σεξουαλικών παρενεργειών.

Εάν κάποιος λαμβάνει αντικαταθλιπτική αγωγή που προκαλεί σεξουαλικές παρενέργειες, ο ιατρός μπορεί να συστήσει μια από τις παρακάτω στρατηγικές:

• Να περιμένει κάποιες εβδομάδες για να διαπιστωθεί εάν οι παρενέργειες υποχωρούν.
• Εάν λαμβάνει την αγωγή μια φόρα την ημέρα να προχωρήσει σε σεξουαλική δραστηριότητα πριν από τη λήψη της.

• Να προσαρμόσει τη δόση μετά από συνεννόηση με τον ιατρό.
• Να αλλάξει την αγωγή και να λάβει ένα αντικαταθλιπτικό με μικρότερο κίνδυνο εμφάνισης σεξουαλικών παρενεργειών.

• Να προσθέσει ένα άλλο φάρμακο ώστε να μετριαστούν οι σεξουαλικές παρενέργειες. Αυτό μπορεί να γίνει για παράδειγμα με την πρόσθεση του αντικαταθλιπτικού βουπροπιόνη, ή με τη χορήγηση ενός αγχολυτικού, της βουσπιρόνης.

• Να λάβει φάρμακο για τη βελτίωση της σεξουαλικής λειτουργίας όπως είναι η σιλδεναφιλη (Viagra, Revatio), η τανταλαφίλη (Adcirca, Cialis) ή η βαρδεναφίλη (Levitra, Staxyn). Αν και τα φάρμακα αυτά χορηγούνται για την αντιμετώπιση των σεξουαλικών προβλημάτων των ανδρών, προκαταρτικές μελέτες έχουν δείξει ότι η σιλδεναφιλη μπορεί να βελτιώσει τα σεξουαλικά προβλήματα που προκαλούν τα αντικαταθλιπτικά σε κάποιες γυναίκες.

Η διακοπή των φαρμάκων εξαιτίας των σεξουαλικών διαταραχών είναι ένα συχνό πρόβλημα και στους περισσότερους ανθρώπους έχει σαν αποτέλεσμα την υποτροπή της κατάθλιψης. Είναι απαραίτητο ο ασθενής να συνεργαστεί με τον ιατρό του ώστε να βρεθεί μια λύση που θα μειώσει τις σεξουαλικές παρενέργειες και θα διατηρήσει υπό έλεγχο τα καταθλιπτικά συμπτώματα. Είναι πολύ σημαντικό οι ασθενείς να έχουν υπομονή. Ακριβώς επειδή κάθε οργανισμός αντιδρά διαφορετικά στα αντικαταθλιπτικά μπορεί να χρειαστούν δόκιμες πριν βρεθεί η λύση για τον καθένα.

Πηγή: zougla.gr