Η υπογονιμότητα μπορεί να αποδυναμώσει πολύ τους άνδρες. Σύμφωνα μάλιστα με μια νέα μελέτη, όταν ένας υπογόνιμος άνδρας βλέπει ένα ζευγάρι με μωρό, είναι πολύ πιθανό να νιώσει έντονη ζήλεια, καθώς και το αίσθημα ότι είναι «ευνουχισμένος». Πιο συγκεκριμένα βρέθηκε ότι η υπογονιμότητα μπορεί να προσβάλει την ψυχική υγεία του άνδρα, την αυτοεκτίμησή του, τις σχέσεις του, τη σεξουαλική ζωή, ακόμα και την καριέρα του. Ταυτόχρονα επισημάνθηκε ότι η συναισθηματική υποστήριξη που λαμβάνει ο άνδρας είναι πολύ περιορισμένη, καθώς η υπογονιμότητα γίνεται κυρίως αντιληπτή ως γυναικείο ζήτημα.

Στη μελέτη συμμετείχαν 41 υπογόνιμοι άνδρες, οι οποίοι προσπαθούσαν να τεκνοποιήσουν για πέντε χρόνια κατά μέσο όρο. Στην πλειονότητά τους (93%) δήλωσαν ότι η ευημερία τους έχει επηρεαστεί αρνητικά από τα προβλήματα υπογονιμότητας. Χαρακτηριστικά αναφέρθηκαν στο πρόβλημα της υπογονιμότητας με τον όρο «ευνουχιστικό» και δήλωσαν ότι τους προξενούσε έντονη δυσφορία, απομόνωση, έβλαπτε τον τρόπο με τον οποίο οι ίδιοι προσδιόριζαν τον εαυτό τους και την ταυτότητά τους, ενώ παράλληλα προκαλούσε στρες, άγχος και χαμηλή αυτοεκτίμηση.

Κάποια από τα σχόλια των ανδρών που υπέφεραν από υπογονιμότητα ήταν: «ήταν η πιο στενόχωρη, σκοτεινή κι ευνουχιστική εμπειρία στη ζωή μου», «με έκανε να νιώθω λιγότερο άνδρας», «υποφέρω τώρα από άγχος», «το γεγονός ότι δεν μπορούσα να κάνω παιδιά με έκανε να αισθάνομαι άχρηστος», «η σεξουαλική μας ζωή αμέσως επηρεάστηκε», «ένιωθα ζήλεια και θυμό, και απομάκρυνα τη γυναίκα μου».

Πολλοί άνδρες, επίσης, δήλωσαν ότι ένιωθαν περιθωριοποιημένοι κατά τη διάρκεια της θεραπείας, με κάποιους μάλιστα να αναφέρουν μια έλλειψη ευαισθησίας από την πλευρά των επαγγελματιών υγείας και μια επικέντρωση κι έμφαση στη γονιμότητα της συζύγου. Κάποιοι άνδρες υποστήριξαν ότι η υπογονιμότητα επηρέασε τόσο την οικονομική τους κατάσταση όσο και τις προοπτικές της επαγγελματικής τους σταδιοδρομίας. Ένας από τους συμμετέχοντες δήλωσε: «Είχα μια καλή καριέρα με καλές απολαβές κι έφθασα στο σημείο να χάσω τη δουλειά μου εξαιτίας του έντονου στρες που βίωνα. Δεν είχα συζητήσει με τον εργοδότη μου το θέμα της υπογονιμότητας, καθώς ένιωθα ντροπή για αυτό».

Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι οι άνδρες υποφέρουν από την υπογονιμότητα στον ίδιο βαθμό με τις γυναίκες μόνο που σύμφωνα με τα ευρήματα της μελέτης λαμβάνουν πολύ λιγότερη προσοχή και υποστήριξη από τους ειδικούς, τόσο πριν όσο και κατά τη διάρκεια και μετά τη θεραπεία υπογονιμότητας. Οι ίδιοι τονίζουν ότι κάτι τέτοιο είναι απαράδεκτο κι ευελπιστούν τα ευρήματά τους να προκαλέσουν τη σιωπή που συχνά συνοδεύει την ανδρική υπογονιμότητα και να διευκολύνουν τον σχηματισμό περισσότερων ομάδων υποστήριξης των υπογόνιμων ανδρών.

Η νέα αυτή μελέτη δείχνει πόσο σημαντική επίδραση μπορεί να έχουν τα προβλήματα υπογονιμότητας στη ζωή των ανδρών, επηρεάζοντας την εργασία τους, τη σχέση τους αλλά και την ίδια τους την ταυτότητα. Δυστυχώς, η ανδρική υπογονιμότητα στη σύγχρονη κοινωνία συνοδεύεται ακόμα από στιγματισμό και αποτελεί ζήτημα ταμπού. Είναι, ωστόσο, πολύ ενθαρρυντικό το γεγονός ότι τόσοι άνδρες κατάφεραν να μιλήσουν στη νέα αυτή μελέτη για την προσωπική εμπειρία της υπογονιμότητας, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για μια ανοιχτή και ειλικρινή συζήτηση αναφορικά με το πώς η υπογονιμότητα επηρεάζει άνδρες και γυναίκες.

Το άρθρο επιμελήθηκε ο Κ. Κωνσταντινίδης, Χειρουργός, Ουρολόγος-Ανδρολόγος, Πρόεδρος του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών, www.andrologia.gr

Πηγή: zougla.gr