-Ξεκινάμε με το δεδομένο ότι κάποιες φορές το παιδί σας θα ξεσπάσει ή θα αντιδράσει υπερβολικά σε κάποια ερεθίσματα. Αυτό, μέχρι ενός σημείου, είναι λογικό επειδή λόγω ηλικίας δεν έχει την ωριμότητα και την αυτοπειθαρχία να φέρεται παντού και πάντα όπως πρέπει.
-Είναι απαραίτητο να παρατηρείτε ενδελεχώς τις αντιδράσεις του παιδιού και να αποκωδικοποιείτε τα μηνύματα που στέλνει σε καταστάσεις που το δυσαρεστούν. Αν το κάνετε, είναι σίγουρο ότι θα μπορέσετε να το καθησυχάσετε εκείνη τη στιγμή και έτσι θα αποφευχθούν κάποια ξεσπάσματα.
-Όταν το παιδί ξεσπάσει, αποφύγετε να του φωνάξετε, να το επιπλήξετε ή να υποτιμήσετε τα συναισθήματά του. Προσπαθήστε να το ηρεμήσετε με νηφαλιότητα ή αφήστε το να ηρεμήσει μόνο του και μετά να κάνετε μια συζήτηση περί του θέματος.
-Στη συζήτηση αυτή θα πρέπει να του δώσετε να καταλάβει ότι δεν ωφελεί κανέναν να εκφράζεται με αδόκιμους τρόπους, συν ότι κάνει κάποιους ανθρώπους που βιώνουν το ξέσπασμά του να νιώθουν άσχημα.
-Προσπαθήστε να βοηθήσετε το παιδί να βάλει τον εαυτό του στη θέση αυτών των ανθρώπων για να καταλάβει πώς νιώθουν κάτι τέτοιες στιγμές. Προσοχή όμως: μην το κάνετε με τρόπο που θα νιώσει τύψεις και ενοχές.