Η ελληνίδα βουλευτής της «Νέας Δημοκρατίας», Έλενα Ράπτη φωτογραφήθηκε με φόντο τον Λευκό Πύργο για τις ανάγκες του περιοδικού “Omikron” ενώ στη συνέντευξη που παραχώρησε μίλησε για το νέο project που έχει αναλάβει και το οποίο αφορά την πρόληψη της παιδικής κακοποίησης.
– Είστε ενεργό μέλος και συντονίστρια της εκστρατείας «ΕΝΑ στα ΠΕΝΤΕ» του Συμβουλίου της Ευρώπης στην Ελλάδα. Τι ακριβώς αφορά η καμπάνια;
Το Δίκτυο Κοινοβουλευτικών για τον τερματισμό της σεξουαλικής κακοποίησης των παιδιών του Συμβουλίου της Ευρώπης ανέλαβε την υλοποίηση μιας εκστρατείας ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης σε ολόκληρη την Ευρώπη μιας και 1 στα 5 παιδιά πέφτει θύμα σεξουαλικής κακοποίησης. Είναι μια σκληρή αλήθεια που πρέπει να αντιμετωπιστεί τόσο σε θεσμικό επίπεδο όσο και σε κοινωνικό. Αυτό συμβαίνει σε πολλές χώρες της Ευρώπης συνεπώς και στην Κύπρο και την Ελλάδα. Προσπαθούμε λοιπόν να βοηθήσουμε στην πρόληψη του φαινομένου. Τον συντονισμό της ελληνικής εκστρατείας μου ανέθεσε η κυρία Ντόρα Μπακογιάννη, επικεφαλής της ελληνικής Αντιπροσωπείας και πραγματοποίησα πάνω από 100 δράσεις σε όλη τη χώρα με τη στήριξη της Βουλής των Ελλήνων. Στη δυναμική της συμβάλλει καθοριστικά η ίδια η κοινωνία με το ενδιαφέρον και τη συμμετοχή της σε όλες τις δράσεις. Σκοπός του Συμβουλίου της Ευρώπης είναι ο τερματισμός της παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης.
– Η σεξουαλική βία και η κακοποίηση μικρών παιδιών ήταν, μέχρι σήμερα, λίγο πολύ ένα θέμα ταμπού – οι περισσότεροι Έλληνες γονείς το απωθούν, σαν να θέλουν να το ξορκίσουν. Σαν να λένε, «αν δεν μιλήσουμε γι’ αυτό, δεν υπάρχει». Ή «αυτό δεν θα συμβεί ποτέ σε μας». Το διαπιστώνετε κι εσείς;
Πράγματι, για κάποιους γονείς η παιδική σεξουαλική κακοποίηση αποτελεί θέμα ταμπού. Για το λόγο αυτό, είτε αποφεύγουν να το συζητούν θεωρώντας ότι δεν θα συμβεί ποτέ στο δικό τους παιδί, είτε όταν αντιληφθούν ένα περιστατικό νιώθουν την ανάγκη να το συγκαλύψουν ώστε να μην στιγματιστεί κοινωνικά το παιδί τους. Είναι μια ενστικτώδης αντίδραση, μια φοβία, που κρατά τα στόματα κλειστά με αποτέλεσμα να δυσκολεύει κάθε προσπάθεια αντιμετώπισης των θυτών. Εκεί ακριβώς αποσκοπεί η δική μας προσπάθεια.
–Πώς προσπαθείτε να αντιμετωπίσετε ένα τέτοιο θέμα ταμπού;
Μιλάμε ανοιχτά για το θέμα ώστε να πάψει να αποτελεί ταμπού. Μόνο έτσι θα ευαισθητοποιηθεί η κοινωνία και θα μπορούν να αμυνθούν τα παιδιά. Παράλληλα, θα είναι το οικογενειακό περιβάλλον ενήμερο ώστε να αποτελεί ασπίδα προστασίας για τα παιδιά. Η ευαισθητοποίηση είναι το κλειδί αυτής της προσπάθειας. Το Συμβούλιο της Ευρώπης μας δίνει τα σχετικά εργαλεία για να δουλέψουμε σε αυτή την κατεύθυνση. Το τηλεοπτικό σποτ, το παραμύθι «Η Κίκο και το Χέρι», το έντυπο για τους γονείς και μαζί εμείς εκδώσαμε ένα έντυπο με 7 τηλεφωνικές γραμμές βοήθειας για την παροχή ειδικής πληροφόρησης από εξειδικευμένους επιστήμονες.
– Αναρωτιέται κανείς – λαμβάνοντας υπ’ όψιν και το project της ενημέρωσης για την παιδική κακοποίηση – τι είδους μητέρα θα γίνετε…
Θέλω να είμαι κοντά στα παιδιά μου, στην κάθε τους στιγμή.
–Δείχνετε πάντα ετοιμοπόλεμη και απολύτως συγκροτημένη. Έχετε φόβους; ανασφάλειες; Ποιος ήταν ο μεγαλύτερος φόβος σας;
Φοβάμαι τις αλλαγές που δεν είναι επιλογή μου. Ο μεγαλύτερος φόβος μου είναι…ο αποχωρισμός.
