Ο Δημήτρης Παπάζογλου μίλησε σε εφημερίδα για τη μητέρα του, τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει με εκείνη, καθώς και με την απόφασή του να τη βάλει στο γηροκομείο.
«Η μαμά μου είναι δύο χρόνια στο Γηροκομείο. Ταλαιπωρήθηκα πολύ με τις γυναίκες που κατά καιρούς είχα στο σπίτι για να τη φροντίζουν. Δεν της έδιναν τα φάρμακά της στη συγκεκριμένη ώρα και γενικά δεν υπήρχε τάξη στη ζωή της, την οποία χρειάζεται λόγω της ηλικίας της αλλά και των προβλημάτων υγείας που αντιμετωπίζει», λέει ο χορογράφος μιλώντας σε καθημερινή εφημερίδα. «Όλοι έχουμε το κόμπλεξ ότι δεν πρέπει να πάω τον άνθρωπό μου στο γηροκομείο. Κι εγώ στην αρχή όταν σκεφτόμουν να φέρω εδώ τη μαμά μου είχα μεγάλες ψυχολογικές δυσκολίες. Αυτό, όμως, ισχύει όταν τα παιδιά χάνουν την επαφή με τον γονιό τους που φιλοξενείται σε ένα ίδρυμα. Εγώ όμως είμαι στο πλευρό της τακτικά και ειδικά τις Κυριακές έρχομαι και την παίρνω για να πάμε βόλτα» υποστηρίζει ο ίδιος. Οπως τονίζει μάλιστα ο γνωστός χορογράφος, αν η μητέρα του δεν βρισκόταν στο Γηροκομείο Αθηνών, θα είχε φύγει από τη ζωή. «Εδώ η μαμά μου, λόγω της σωστής και οργανωμένης φροντίδας που υπάρχει, ρύθμισε και το σάκχαρό της, ενώ κάποια αναπνευστικά προβλήματα που της δημιουργήθηκαν αμέσως αντιμετωπίστηκαν με τους κατάλληλους γιατρούς. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι έχω μεγάλη εκτίμηση στο προσωπικό του Γηροκομείου. Έχω δει με τα μάτια μου να καθαρίζουν επισταμένα τους παππούδες και τις γιαγιάδες που λερώνονται, όλοι τους είναι ήρωες! Επίσης πρέπει όλοι να κατανοήσουμε και να σκεφτόμαστε τους μεγάλους ανθρώπους μας, είτε αυτοί είναι γονείς μας είτε παππούδες και γιαγιάδες μας, γιατί κι εμείς θα γεράσουμε. Πρέπει να αγαπάμε και να σκεφτόμαστε τους ηλικιωμένους, γιατί κανένας δεν παραμένει ισόβια νέος».
