Άτυχο παιδί αλλά και τυχερό, η μητέρα του πέθανε στα πρώτα χρόνια της ζωής του και τον μετέφεραν σε ορφανοτροφείο, όπου παρέμεινε εσώκλειστος για 13 χρόνια! Δεν το έβαλε κάτω και προχώρησε όμως…Αγωνίστηκε και έκανε το όνειρό του πραγματικότητα, ασχολήθηκε με την υποκριτική.

Ο λόγος για τον Θανάση Βισκαδουράκη, ο οποίος σε πρόσφατη συνέντευξή του μίλησε για τον τρόπο που μεγάλωσε και για τα χρόνια που πέρασε στο ορφανοτροφείο της Θήβας. «Έχω πολύ δύσκολο παρελθόν, το οποίο έφερε ευτυχία στο παρόν. Δεν πίστευα ότι θα αλλάξει η ζωή μου προς το καλύτερο. Πάντα κοιτούσα μπροστά και χαμογελούσα. Δεν με ενοχλούσε που για τρία χρόνια έτρωγα σκέτα μακαρόνια. Δεν έπαθα τίποτα. Δεν πρέπει να γίνουμε κομπλεξικοί, ούτε να μισούμε τις καταστάσεις που ζούμε. Αυτό που φοβήθηκα ήταν να μην χαλάσω, να μην πάρω τον κακό δρόμο. Είχα μότο στη ζωή μου να είμαι καλό παιδί. Έλεγα “δεν θα κλέβεις, δεν θα ρουφιανεύεις, δεν θα κάνεις σκανδαλιές”», εξήγησε στο περιοδικό YOU.

Όσο για τις καλόγριες του ορφανοτροφείου. «Αυτές οι γυναίκες δίδαξαν ότι ήξεραν. Κλήθηκαν να εκπαιδεύσουν 16 ατίθασα παιδιά από κατεστραμμένες οικογένειες τη δεκαετία του ΄70 που δεν υπήρχαν κοινωνιολόγοι, ψυχολόγοι. Χαίρομαι που γεννήθηκα και μεγάλωσα αλήτικα μέσα στα πεζοδρόμια, στα ναρκωτικά, στις πουτάνες. είχε πει ο Παύλος Σιδηρόπουλος ότι “όποιος έχει ζήσει το πεζοδρόμιο ξέρει τι πάει να πει μοναξιά, ανασφάλεια, παρανομία, αλητεία, μαστούρα”. Δούλευα σε μπαρ και πολλοί από τους πελάτες μου κατέληγαν στη φυλακή. Έκανε όλη η παρέα μου ναρκωτικά εκτός από μένα. Έχω υπάρξει σε παρέα που έκλεβε και εγώ δε έκλεψα ποτέ, έφυγα. Υπάρχει και ο καλός ο δρόμος».

Τέλος, ο ηθοποιός μίλησε για το ξύλο που έχει φάει. «Πολύ. Τι έπαθα; Το ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο. Έχω φάει ξύλο με σκούπα, με ζώνη καλογερική, έχω καθίσει γονατιστός με το κεφάλι μου κάτω από έναν νιπτήρα. Βγήκα καλό παιδί; Άρα δεν ισχύει αυτό που λένε οι επιστήμονες. Άρα ποιον να πιστέψω εγώ, αυτούς ή τον Θανάση που είναι ζωντανό παράδειγμα».

viskadourakis