Για όλες τις φορές που έφτασε κοντά στον θάνατο μίλησε ο Θέμης Αδαμαντίδης σε συνέντευξή του. «Μία φορά γλίτωσα από πνιγμό. Ήμουν στο ιστιοπλοϊκό μου όταν ξέσπασε ένα δυνατό μπουρίνι και με πέταξε στη θάλασσα. Πνιγόμουν και, τη στιγμή μου είπα “σου παραδίνομαι”, ήρθε στο μυαλό μου το παιδί μου, ο πρώτος μου γιος», είπε στο περιοδικό «Εγώ Weekly» ο τραγουδιστής και συνέχισε: «τότε είπα μέσα μου “όχι, έχω υποχρέωση να μεγαλώσω το γιο μου!”. Πήρα τέτοια δύναμη, που δεν μπορούσα να διανοηθώ ότι είχα! Ήμουν μεσοπέλαγα, αλλά βρήκα το κουράγιο, κολύμπησα και έφρασα στο σκάφος. Ανέβηκα πάνω και ο αέρας με πήγε στο λιμάνι, χωρίς να είμαι στο τιμόνι, καθώς ήμουν καταπονημένος για να οδηγήσω».
Ο ίδιος περιέγραψε ακόμη ένα περιστατικό. «Σταματήσαμε να πιούμε έναν καφέ και μετά, αντί να μπω κατευθείαν στο αμάξι, για κάποιο λόγο, αποφάσισα να ανοίξω το πορτμπαγκάζ. Άρχισα να ψάχνω και, μεταξύ άλλων, βρήκα έναν φακό σχεδόν σκουριασμένο. Προσπάθησα να τον ανάψω, αλλά δεν λειτουργούσε. Λέω τότε στον φίλο μου τον Δημήτρη “πήγαινε αγόρασε δυο μπαταρίες να έχουμε μαζί μας έναν φακό”. “Ασχολείσαι με τις μπαταρίες τώρα; Δεν βλέπεις ότι έχουμε αργήσει και θα φτάσουμε καθυστερημένοι στη δουλειά;”, μου απάντησε εκείνος. Παρεξηγημένος σχεδόν, του είπα ότι απλώς τεμπελιάζει και πήγα εγώ να πάρω μπαταρίες», θυμήθηκε ο άντρας.
Τελικά οι δυο τους ξεκίνησαν το ταξίδι με καθυστέρηση κι όταν έφτασαν μετά την Λαμία είδαν ότι στην Εθνική Οδό είχε γίνει μία καραμπόλα με 17 νεκρούς. «Ο φίλος μου είχε πάθει σοκ, δικαιολογημένα. “Είδες τι μας πρόσφεραν οι μπαταρίες, φίλε;”, του λέω. Αν είχαμε φύγει από το καφέ πέντε λεπτά νωρίτερα, θα ήμασταν νεκροί, μέσα σε ένα από τα αυτοκίνητα της καραμπόλας!», κατέληξε ο τραγουδιστής.
