Ξεχώρισε την περσινή θεατρική σεζόν μέσα από τη συμμετοχή του στην παράσταση «οι καμπάνες του Έντελβαϊς», στην οποία πρωταγωνιστούσε στο πλευρό της Άννας Βίσση. Σε συνέντευξή του, ο ίδιος αποκαλύπτει πού βρίσκεται σήμερα.

Μιλώντας στην Αγορά ο Αιμιλιανός Σταματάκης εξομολογείται πως αποφάσισε να φύγει στην Αγγλία και να ξεκινήσει από το μηδέν! «Ένα πρωί μου τηλεφώνησε η πράκτοράς μου για να με ενημερώσει ότι το ίδιο απόγευμα θα έπρεπε να παρουσιαστώ για τις οντισιόν του “Joseph”. Μετά την οντισιόν, ο σκηνοθέτης ζήτησε να με ξαναδεί. Ένα μήνα αργότερα και ύστερα από αρκετές συναντήσεις, γνωριμίες και πρόβες, η παραγωγή αποφάσισε πως επιθυμούσε εμένα στο ρόλο», λέει ο ηθοποιός.

Ο ίδιος δεν κρύβει ότι νιώθει ικανοποιημένος και περήφανος που τον εμπιστεύτηκαν σημαντικοί άνθρωποι του χώρου, ενώ παραδέχεται πως δεν αντιμετώπισε πρόβλημα με τη γλώσσα, αφού ανέκαθεν είχε μία ιδιαίτερη σχέση με τα αγγλικά, αλλά και καλλιεργούσε την προφορά του.

«Έχω ήδη ξεκινήσει την περιοδεία στην Μεγάλη Βρετανία. Η ζωή μου στο Λονδίνο ήταν ένα “άντε πάμε πάλι από την αρχή” σε όλους τους τομείς. Το να επισκέπτεσαι ένα ξένο μέρος είναι κάτι τελείως διαφορετικό από το να πρέπει να μείνεις και να ζήσεις σε αυτό. Είναι το άκρως αντίθετο θα έλεγε κανείς. Παρ’ όλα αυτά παραμένει μία περιπέτεια που σε ωριμάζει. Τέσσερις μήνες μου φάνηκαν σαν δύο χρόνια. Ίσως οφείλεται και στον επιθετικό και γρήγορο τρόπο με τον οποίο προσπάθησα να απορροφήσω πληροφορίες», συνεχίζει ο ίδιος και αποκαλύπτει πως η Άννα Βίσση και ο Νίκος Καρβέλας, χάρη στους οποίους έγινε ευρύτερα γνωστός, του είπαν ότι εμπιστεύονται τις δυνατότητές του και εξέφρασαν την βεβαιότητα ότι θα τα καταφέρει στο εξωτερικό.

Όσο για την πιο δύσκολη στιγμή που βίωσε μέχρι σήμερα στο Λονδίνο; «Η στιγμή που βρέθηκα μόνος σε μία ξένη χώρα χωρίς κάπου να μείνω , χωρίς μία φιλική πόρτα να χτυπήσω, χωρίς την ασφάλεια της οικογένειας με δύο βαλίτσες στα χέρια, κοιτάζοντας αριστερά και δεξιά σαν χαμένος χωρίς να ξέρω που, πως και γιατί. Ήταν από τις πιο δύσκολες στιγμές που βίωσα. Πως το ξεπέρασα; Όπως λένε εδώ… “ένα βήμα τη φορά”», είπε ο ίδιος!