Η Εβελίνα Παπούλια θυμάται πως ζούσαν οι γονείς της πριν τριάντα χρόνια. «Αυτό που σκέφτομαι είναι πώς περνάγανε οι γονείς μου πριν από τριάντα χρόνια που είχαν τα λιγότερα, τα απαραίτητα και θυμάμαι ένα σπίτι γεμάτο από ανθρώπους να γλεντάνε, να γελάνε, να είναι φίλοι πραγματικοί, να δουλεύουν πολύ λιγότερο και τελικά να έχουν πολύ περισσότερα γιατί ήταν άλλα τα ζητούμενα τους. Ο τρόπος της ζωής των γονιών μου, μου έχει μείνει και με έχει στιγματίσει.
Ήταν ευτυχισμένοι με τα πιο απλά και ταυτόχρονα ήταν αξιοθαύμαστο ότι εμένα ποτέ δεν μου έλειψε κάτι και ό,τι ονειρευόμουν το πραγματοποίησα. Γυρνώντας πίσω συνειδητοποιώ ότι αν ζούμε με αλήθεια, γιατί αυτοί οι άνθρωποι ζούσαν την αλήθεια τους πολύ έντονα, και αν επιλέγουμε με σοφία τους ανθρώπους που ξέρουμε ότι θα μείνουν για πάντα δίπλα μας στη ζωή μας, τους φίλους μας, δηλαδή δοκιμασμένες σχέσεις, αυτό μας γεμίζει πάρα πολύ και ο χρόνος περνά πιο ουσιαστικά και ταυτόχρονα ανάλαφρα. Πιστεύω πολύ στους ανθρώπους που έχουμε γύρω μας και που ακόμα και αν δεν είναι πλάι μας με τον τρόπο τους μας στηρίζουν», είπε χαρακτηριστικά η ηθοποιός.
