Η Κατερίνα Στανίση σε συνέντευξη που παραχώρησε στο «Down Town» Κύπρου μεταξύ άλλων μίλησε για τον χρόνο και τη ζωή της.
– Αισθάνεστε καλά με το σώμα σας; Δεν σας φοβίζει καθόλου ο χρόνος;
Δεν νιώθω άβολα, πιστεύω ότι ο χρόνος μού έχει φερθεί καλά ως τώρα. Όχι σε βαθμό ωραιοπάθειας, αφού δεν είμαι και κανένα μοντέλο. Αλλά και τα μοντέλα έχουν τις ατέλειές τους, αγόρι μου. Κοίτα, το σώμα της γυναίκας «σπάει» πολύ πιο εύκολα από ότι του άντρα: χαλαρώνουν τα μπράτσα, τα χέρια, κάνει πιο εύκολα ρυτίδες. Στους άντρες λένε ότι είναι γοητεία, ενώ σε εμάς τις γυναίκες μας λένε «πώς έγινες έτσι;». Οπότε νομίζω ότι κρατιέμαι ακόμα καλά.
– Λέτε την ηλικία σας;
Όχι πάντα, είμαι με τις φάσεις μου. Συνήθως αφήνομαι και δεν με προσέχω. Άλλες φορές πάλι, με πιάνει κάτι και ξεκινάω τις γυμναστικές, κάνω ποδήλατο, γιατί θέλω να είμαι σε φόρμα ή κάνω βαράκια. Αλλά ο χρόνος δεν με φοβίζει. Δεν θεωρώ σωστό όμως να λες την ηλικία σου. Ο κόσμος ξέρει ότι δεν είμαι 20 χρονών πια. Τι σημασία έχει πόσο ακριβώς είμαι;
–Δημιούργησε μεγάλη αίσθηση το ότι παραδεχτήκατε πως κάποτε όλες οι τραγουδίστριες της εποχής κάνατε κονσομασιόν. Τι εννοούσατε με αυτό;
Μα, έτσι είναι. Δεν σημαίνει ότι κατέβαινες στην παρέα κάποιου και μετά έφευγες μαζί του ζευγαρωμένη, αλλά ότι του κράταγες παρέα. Πήγαινες στον πελάτη να μιλήσεις και του κρατούσες συντροφιά. Αυτό δεν γινόταν σε όλα τα μαγαζιά, αλλά μόνο σε εκείνα της επαρχίας. Ξέρεις, ειδικά τότε, ο πελάτης είχε μεγάλη δύναμη και πάντα δίκιο. Αν σε ζητούσε ένας θαμώνας κι εσύ δεν πήγαινες, μπορούσε να το πει στον μαγαζάτορα και να σε διώξει. Θα έπαιρνε άλλη τραγουδίστρια, που θα μιλούσε στους πελάτες. Σιγά το δύσκολο! Αλλά δεν υπήρξα ποτέ κονσοματρίς, πάντα ήμουν τραγουδίστρια. Αλλά τότε επιβαλλόταν να πας στον πελάτη να πείτε δυο λόγια. Η νύχτα ήταν σκληρή και αλύπητη. Θα έχανα τη δουλειά μου! Αυτό ήταν τότε το σύστημα. Γιατί να λέμε ψέματα στον κόσμο;
