Η Στέλλα Μπεζάντακου, που βιώνει την απόλυτη ευτυχία στο πλευρό του συζύγου της, έχοντας απαρνηθεί τα φώτα της δημοσιότητας εδώ και πέντε χρόνια, ζώντας σε μια φάρμα στην Ανάβυσσο και εκπαιδεύοντας σκύλους, έχει άπλετο χρόνο να γράφει τις ανησυχίες της, τα προσωπικά της ποιήματα, που σύμφωνα με το νέο της συγγραφικό πόνημα που μόλις διαβάσαμε δεν τα πάει και άσχημα. Με αφορμή την πρόσφατη περιπέτεια που πέρασε, με ένα σκύλο να θέτει σε κίνδυνο την ίδια της ζωή, η Στέλλα Μπεζαντάκου έγραψε την ωδή της στο Θεό.

Διαβάστε τί έγραψε:

«Ξαφνικά και αναπάντεχα θέλησα να εκφραστώ σε ένα χαρτί.
Είχα πολύ καιρό.
Πως αλλάζουν τα πράγματα. Νομίζω γίνονται πιο όμορφα.
Από κάθε μαύρη σκέψη, από κάθε δυσάρεστη εμπειρία μας ,πηγάζει μια ακτίνα ελπίδας, μια δέσμη φωτός που διαλύει κάθε σκοτάδι. Όλα λάμπουν. Όλα καλά.
Δεν μπορώ να καταλάβω πως όλοι μα όλοι οι άνθρωποι δεν είναι καλά. Ποτέ. Ούτε μια φορά. Ούτε μισή.
Μα καλά είναι τυφλοί; Τι θέλουν επιτέλους; Τι αναζητούν; Τι έχουν ανάγκη για να νοιώθουν ευτυχισμένοι; Έχουν σκεφτεί;
Η ευτυχία είναι στάση ζωής. Όταν αποφασίζεις να είσαι ευτυχισμένος όλα βρίσκουν το δρόμο τους. Όλα με ένα μαγικό ανεξήγητο τρόπο μπαίνουν στη θέση τους. Ακόμα και οι δυσκολίες και τα βάσανα της ζωής περνούν σαν νεράκι………
Όταν δεν έχεις πάρει αυτή την απόφαση( να ζεις δηλαδή με ευτυχία και γαλήνη στη καρδιά σου αλλά κυρίως με αγάπη προς τον εαυτό σου και τους γύρω σου) ακόμα και όταν όλα είναι στη θέση τους, όταν όλα κυλούν ομαλά ,εσύ δυσανασχετείς, νοιώθεις άσχημα ,κενό στη ψυχή σου, αρνητικά συναισθήματα ,απόγνωση ,απογοήτευση …….και παρασύρεσαι μέσα σε αυτή την δίνη των δυσάρεστων συναισθημάτων και χάνεται και παραδίνεται άνευ όρων.
στο σκοτάδι της ψυχής σου.
Εγκαταλείπεις και πόλεμο και μάχες. Και παραπονιέσαι…….και όλο δυστυχείς…..
Άλλαξε…….
Δες το φως. Δες την γαλήνη. Δες την υγεία στη ψυχή στη καρδιά και στο μυαλό σου
Η ζωή είναι τόσο απλή. Τόσο όμορφη
Αρκέσου με αυτά που σου δίνει απλόχερα η φύση η ζωή ο Πανταχού Θεός…..
Ευχαρίστησε τον Παντοδύναμο για όλα αυτά που σου προσφέρει………σε αφθονία…….παντού…..πάντα
Σου χαρίζεις τα πάντα. Όλα. Δωρεάν. Απλόχερα.
Και εσύ τι κάνεις;
Αντί να Τον ευχαριστήσεις για όλα αυτά που σου προσφέρει χωρίς κανένα αντάλλαγμα αντί να φωλιάσει η ευτυχία και η γαλήνη που τόσο έχεις ανάγκη στη καρδούλα σου……….εσύ τα πετάς.
Επιλέγεις να μην τους δώσεις αξία. Να μην ευχαριστήσεις ποτέ Τον Κύριο Σου για όλα αυτά και να επιλέξεις αλλά ανόητα πράγματα που γεμίζουν με θλίψη την ψυχή σου. Δημιουργούν αρνητικά συναισθήματα στην καρδιά σου, σε κάνουν απαισιόδοξο, γεμάτο προβλήματα ,περιτριγυρισμένο από μια ψεύτικη ευτυχία. Ποταπή. Χωρίς ουσία. Για αυτό και χάνεται με μιας κάθε φορά και τότε μαυρίζει η ψυχή σου και σι μαζί…..
Επέλεξες άνθρωπε…….
Δεν μπορώ να κάνω κάτι.
Στο χέρι σου είναι να στρίψεις στο επόμενο σοκάκι που θα σε οδηγήσει στο Φως……….και στην ελευθερία και λύτρωση της ψυχής σου…..
Καλή τύχη……….»