Λίγες μέρες πριν αναλάβει τα ηνία της εκπομπής «Joy» στον ΑΝΤ1 – που παρουσίαζε η Δούκισσα Νομικού- η Ράνια Θρασκιά σε συνέντευξη που παραχώρησε στο People μιλάει για τη μητρότητα, τον γάμο της με τον Ανδρέα Φωτόπουλο και τα χρόνια που έμεινε εκτός τηλεόρασης.

Αρχικά όταν ρωτήθηκε για το πως είναι η ζωή στο σπίτι με τρεις άντρες δήλωσε πως «δεν είναι εύκολο εγχείρημα, αλλά ταυτόχρονα είναι και πολύ γοητευτικό» και πρόσθεσε πως δεν
έχει κανένα πρόβλημα να τους κάνει τα χατίρια, «γιατί μου αρέσουν οι άνθρωποι να είναι ευτυχισμένοι γύρω μου, πόσο μάλλον τα παιδιά μου. Το παραδέχομαι, τα έχω λίγο καλομαθημένα».

Μιλώντας για τα παιδιά της, τον Διονύση 6,5 ετών και τον Κωστή 4 χρόνων αποκάλυψε πως: «Ήταν κάτι αναπάντεχο στη ζωή μου. Ποτέ δεν με φανταζόμουν μαμά. Επειδή αυτός είναι ένας ρόλος που είχα στο μυαλό μου ως συνώνυμο της απόλυτης ευθύνης και πίστευα ότι είναι πολύ δύσκολο να αντεπεξέλθεις, δεν το ονειρεύτηκα ποτέ. Πόσο μάλλον να έχω δύο αγόρια! Αυτό ήταν σενάριο επιστημονικής φαντασίας».

Στη συνέχεια ρωτήθηκε για τον γάμο της και για το αν έγιναν όλα λίγο γρήγορα. «Δεν το βίωσα σαν γάμο-αστραπή. Ήταν μια ροή πραγμάτων που μας οδήγησε σε μια οικογένεια. Γνωριζόμασταν πολλά χρόνια πριν, ήξερα την ποιότητα του ανθρώπου. Δεν μετρούσα τότε το χρόνο, απλά με οδήγησαν οι καταστάσεις. Ούτε μου φάνηκε νωρίς ούτε αργά, ήταν η τέλεια στιγμή να συμβεί. Τη στιγμή που κάναμε οικογένεια ήταν αυτό που θέλαμε».

Στην ερώτηση πώς προέκυψε η ιδέα, μετά την τηλεόραση, να κάνει μεταπτυχιακό στην κλινική ψυχολογία και μετά ειδικότητα στη συστημική συμβουλευτική και στο αν σκέφτεσαι να αλλάξει δουλειά απάντησε:

«Ναι, πια ο δρόμος μου είναι προς τα εκεί, αλλά έχω άλλον ενάμιση χρόνο για να τελειώσω. Τα χρόνια που έμεινα εκτός τηλεόρασης είχα την ανάγκη για δημιουργία και να κάνω κι άλλα πράγματα, εκτός από το να είμαι μαμά. Ένα μεγάλο μουόνειρο ήταν να κάνω ένα μεταπτυχιακό. Και ήταν το πιο δύσκολο πράγμα από όσα έχω κάνει μέχρι τώρα, γιατί ήμουν σε άλλη ηλικία από ό,τι συνηθίζεται, με δύο παιδιά και σε ξενόγλωσσο πανεπιστήμιο. Κάθε μήνα έλεγα «Ποιον κοροϊδεύω; Είναι πέρα από τις δυνάμεις μου». Όμως τα κατάφερα και μου έδωσε πολύ μεγάλη αυτοπεποίθηση το γεγονός ότι έκανα κάτι που έμοιαζε αδύνατο. Όταν το τελείωσα, είπα ότι «Δεν θέλω να διαβάσω τίποτα εκτός από περιοδικό». Λίγους μήνες μετά αποφάσισα να γραφτώ στο τριετές πρόγραμμα Ειδίκευσης στη Συστημική Συμβουλευτική και να το κάνω επάγγελμα. Έκανα προβολή στο μέλλον και μου άρεσε πολύ η ιδέα να φτιάξω το δικό μου γραφείο.»