H Μαρία Καβογιάννη σε πρόσφατη συνέντευξή της αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στους γονείς της, κάνοντας παράλληλα αποκαλύψεις για τον πατέρα της και τι πήγε από εκείνον.
– Μεγάλωσες σε μια οικογένεια, όπου οι γονείς σου σε στήριζαν σε κάθε σου βήμα.
«Ναι. Ο πατέρας μου δυστυχώς έφυγε νωρίς και δεν πρόλαβε να δει την εξέλιξή μου, παρά λίγα πράγματα. Αλλά η μαμά μου το βίωσε και το χάρηκε.» είπε στο περιοδικό People.
– Μεγαλώνοντας, βλέπεις να μπαίνεις στο καλούπι της μητέρας σου;
«Η μητέρα μου είχε μεγάλη αγάπη για τα παιδιά της. Τα στήριζε και τα προστάτευε. Ήθελε να είναι κοντά τους και χαιρόταν με τη χαρά τους. Ήταν μια χαρισματική γυναίκα και είχε καλλιτεχνική φλέβα. Ζωγράφιζε και ήταν εκείνη που μου μετέδωσε πρώτη την αγάπη μου για την Τέχνη. Τώρα που κι εγώ είμαι μητέρα, βλέπω αυτούς τους σπόρους που μου κληροδότησε να ευδοκιμούν στο μεγάλωμα του δικού μου παιδιού. Νιώθω πως όσο περνάει ο καιρός μοιάζω πολύ με τη μαμά μου. Από μια απλή κίνηση, μέχρι την εμφάνιση. Είναι κάτι μαγικό αυτό που γίνεται. Η ζωή διαιωνίζεται και δεν χάνεται. Μέσα από μένα ζουν και η μητέρα μου και ο πατέρας μου, που έζησαν μια μεγάλη ιστορία αγάπης. Τους παίρνω μαζί μου και τους ταξιδεύω στο χρόνο.»
– Αυτό το αλέγκρο που διαθέτεις ήταν κληρονομιά του πατέρα σου;
«Ναι! Ο πατέρας μου ήταν ένας άνθρωπος που, αν γινόταν ηθοποιός –το ήθελε πολύ, αλλά οι εποχές δεν το επέτρεπαν–, νομίζω πως θα ήταν ένας πολύ καλός κωμικός. Ήταν εφευρετικός στο χιούμορ. Εκείνος έριξε το «σπόρο» του κινηματογράφου στην οικογένεια. Θυμάμαι τα τραπέζια που έκαναν οι δικοί μου, τις συνευρέσεις με τους φίλους τους… Υπήρχε πάντα ένα show στο τέλος, το οποίο και ήταν του μπαμπά μου. Και επειδή μεγάλωσα έτσι, με καλέσματα φίλων, με τραπέζια, μου αρέσει να το κάνω κι εγώ.»