«Ένας άντρας που έχει περάσει το κατώφλι των πρώτων –ήντα είναι πάρα πολύ διαφορετικός από το 20χρονο παιδί που υπήρξε κάποτε. Αν δεν διέφερε, θα μιλούσαμε για παλιμπαιδισμό. Μπορεί οι άντρες, να μένουμε παιδιά μέχρι να πεθάνουμε, αλλά αυτό δεν έχει να κάνει με την εξέλιξη μας μέσα στα χρόνια. Αν ήμουν όπως και στα 20 μου θα έπρεπε να αυτοκτονήσω. Χαίρομαι πάρα πολύ για το χρόνο που περνά. Γεύομαι κάθε ημέρα, κάθε έτος, κάθε δεκαετία. Με διαφορετικό τρόπο βέβαια… Η δεκαετία των 50 που διανύω είναι η πιο δημιουργική για μένα. Έχουν φύγει οι αγωνίες του παρελθόντος κι έχει μείνει η ουσία», αναφέρει στο περιοδικό «Εγώ Weekly» ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης.
