Ο Ερρίκος Πετιλόν έχει μια θυελλώδη ζωή και βιώματα που τον γέμισαν πόνο αλλά στη συνέχεια τον έκαναν πιο δυνατό. Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα για κανέναν άνθρωπο, από το να σκάβει με τα ίδια του τα χέρια τον τάφο της μητέρας του. Για αυτές τις δύσκολες στιγμές, που ζητούσε βοήθεια, μίλησε σε συνέντευξή του στο «ΕΓΩ».
Για κάποια πράγματα ζητούσες βοήθεια;
«Όλο το πακέτο της ζωής μου ήταν ασήκωτο και απαιτούσε τεράστια δύναμη. Άλλοι άνθρωποι, ένα μόνο πράγμα να τους συνέβαινε, θα πηδούσαν από το μπαλκόνι. Ήθελα να τα καταστρέψω όλα. Είναι εύκολο να βλέπεις τον πατέρα σου να χάνει ολόκληρη την περιουσία του και να μπαίνει στις φυλακές του Κορυδαλλού στα ογδόντα πέντε του για χρέη προς το Δημόσιο; Είναι εύκολο να θάβεις τη μητέρα σου με τα χέρια σου και να σκάβεις τον τάφο της μόνος σου;».
Πως ήσουν εκείνη τη στιγμή;
«Πάλευα μέσα μου. Την πήρα από το νοσοκομείο για να «φύγει» στο σπίτι. Όταν πέθανε την πήγα στο νεκροτομείο σκεπασμένη με ένα σεντόνι και έτσι την έθαψα μόνος μου».
Σε σημάδεψε αυτό το γεγονός;
«Φυσικά και με σημάδεψε. Με πονούσε πάρα πολλά χρόνια. Έπειτα ο πόνος μετατράπηκε σε δύναμη».
