O Σωκράτης Μάλαμας είναι σε μια ηλικία που λογικά θα παρατηρεί πιο συχνά τον εαυτό του και θα βγάζει κάποια οριστικά πορίσματα για αυτόν και για τη ζωή. Συμβαίνει;
«Οχι ακόμη. Ρωτάς όμως έναν ανώριμο άνθρωπο. Είμαι ανώριμος και το ξέρω. Ομως γνωρίζω πολύ καλά προς τα πού θα μπορούσα να είχα πάει και πού βρίσκομαι» τόνισε στο Βήμα.
-Γιατί δεν έχεις πάει προς τα εκεί που θα μπορούσες;
«Μπορεί να είναι η φυσική μου δειλία. Ισως η λάθος ανθρώπινη πεποίθηση ότι μπορούμε να διαιωνίσουμε τη χαζομάρα μας για πολλά χρόνια. Και ξαφνικά ο χρόνος γίνεται περιοριστικός και βλέπεις τον τοίχο μπροστά σου πλέον και όχι σαν μια κουκκίδα κάπου στο βάθος».
-Μοιάζει μάλλον αρκετές φορές να μιλάς στον εαυτό σου.
«Το κάνω. Του λέω “είναι καιρός να σκεφτείς ότι πολύ σύντομα θα κληθείς να περάσεις στην αντίπερα όχθη”. Oπως λέει ο Πεσόα “περνάει η άμαξα για το χάος”. Κάποια μέρα θα χτυπήσει ένα κουδουνάκι στην είσοδο του σπιτιού μου».
