Ένας χρόνος συμπληρώνεται σήμερα από τη μεγαλύτερη σιδηροδρομική τραγωδία της χώρας, στα Τέμπη, που στοίχισε τη ζωή σε 57 ανθρώπους. Ήταν 28 Φεβρουαρίου 2023, στις 23:21, όταν ο επιβατικός συρμός Intercity 62, που εκτελούσε τη διαδρομή Αθήνα-Θεσσαλονίκη συγκρούστηκε μετωπικά με την εμπορική αμαξοστοιχία 63503 που εκτελούσε το δρομολόγιο Θεσσαλονίκη-Λάρισα.

Ένα χρόνο μετά ο πόνος για τις οικογένειες είναι ανείπωτος και η ζωή όσων επέζησαν άλλαξε ριζικά.

Στην εκπομπή «Καλημέρα Ελλάδα» του ΑΝΤ1 μίλησαν άνθρωποι που βγήκαν ζωντανοί από το σιδηροδρομικό δυστύχημα και οι εικόνες που περιγράφουν είναι ανατριχιαστικές.

Ο Στέφανος Γωγάκος περιγράφει τις πρώτες στιγμές που βίωσε στο βαγόνι νούμερο πέντε. «Εγώ δεν ήμουν μπροστά στα βαγόνια που κάηκαν οι συνάνθρωποί μας. Το βαγόνι 5 τινάχτηκε στον αέρα, σπάσαν όλα τα τζάμια. Μέσα στο βαγόνι ακούσαμε φωνές, παιδιά να κλαίνε, κυρίες να φωνάζουν… βγαίνοντας προς την έξοδο του βαγονιού, η πόρτα είχε φρακάρει και δεν άνοιγε. Δύο υπάλληλοι, βγήκαν και μας είπαν να μη βγούμε από τα παράθυρα γιατί έχει γκρεμό και τελικά άνοιξαν την πόρτα. Είχα χτυπήσει το κεφάλι μου στο “μπαμ” του βαγονιού. Όταν είδα την μεγάλη φωτιά από μακριά μου θύμισε τη βόμβα στη Χιροσίμα. Κάθε μέρα τα φέρνω τα σκηνικά αυτά στο μυαλό μου… Μία κοπέλα που πήγε στο βαγόνι με το μπαρ, έμαθα αργότερα ότι δεν γύρισε και δεν βρήκαν ούτε μία τρίχα από την κεφαλή της. Από το δυστύχημα των Τεμπών, δεν ξαναπήρα τρένο…», αναφέρει.

Η Ευδοκία Τσαγκλή ζητά να αποδοθεί δικαιοσύνη και κάνει λόγο για πολλά λάθη που οδήγησαν στην τραγωδία, αλλά και για λάθη κατά τη διάρκεια των ερευνών για τα αίτια του μδυστυχήματος.

«Για μένα δεν είναι διαφορετικά τα συναισθήματα του τελευταίου χρόνου. Εμείς ασφάλεια δεν είχαμε. Κανείς δεν θα γυρίσει τους ανθρώπους τώρα, αλλά ας αναλογιστούμε ποια είναι η κατάσταση σήμερα… Με μία αγνοούμενη και τρία εξαφανισμένα βαγόνια, κάποιοι έσπευσαν να κάνουν επιχωμάτωση. Έχουμε πάρα πολλά στοιχεία, δυστυχώς κάποια στοιχεία έχουν χαθεί…» είπε αναφερόμενη στη δίκη για την τραγωδία. «Οι εφιάλτες επιμένουν και όταν είμαι ξύπνια», λέει και τονίζει ότι το δυστύχημα στα Τέμπη δεν πρέπει να ξεχαστεί.

Η Ντίνα Μαγδαλιανίδη περιέγραψε στο mega τη στιγμή της σύγκρουσης. «Έγινε η σύγκρουση και έσπασε το πόδι μου. Η μία πλευρά του ποδιού μου ήρθε πάνω. Οι γύρω μου είχαν πέσει πάνω μου», είπε. Και συνέχισε: «Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα με το ατύχημα είναι πως θα αντιδράσει η οικογένεια μου αν το μάθει. Είπα “δεν πρέπει να πεθάνω”. Κάποια στιγμή δεν πονούσα, είχα μουδιάσει και έλεγα πως πρέπει να βγω αν και είχα διαλυθεί, το σώμα μου είχε διαλυθεί. Είναι το ένστικτο επιβίωσης. Σε κάποιους που μας δόθηκε η ευκαιρία να είμαστε σε καλύτερη κατάσταση ή να καούμε ή να σκοτωθούμε ακαριαία, έπρεπε να επιβιώσουμε. Σερνόμουν με την πίσω πλευρά και βρήκα μία χαραμάδα βγήκα και έπεσα πάνω στις ράγες με το σχεδόν κομμένο πόδι μου. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να σπάσουν πολλά σημεία του σώματός μου χειρότερα. Σερνόμουν μέχρι που βρήκα ένα φως και ήταν εκεί που είχε ξεκινήσει η φωτιά στο ρέμα».