14 χρόνια πέρασαν από τότε που ο αείμνηστος ηθοποιός του ελληνικού κινηματογράφου, Θανάσης Βέγγος, έφυγε από τη ζωή αφήνοντας πίσω του ένα τεράστιο κενό στον καλλιτεχνικό κόσμο. Ήταν 3 Μάϊου του 2011 όταν έγινε γνωστό ο θάνατος του «καλού ανθρώπου» όπως τον αποκαλούσαν, ο οποίος άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 84 ετών ύστερα από σοβαρό εγκεφαλικό που υπέστη.
14 χρόνια χωρίς τον «καλό μας άνθρωπο»
Ο Θανάσης Βέγγος γεννήθηκε στο Νέο Φάληρο στις 29 Μαΐου 1927 και αποτέλεσε ένας από τους πιο επιτυχημένους Έλληνες κωμικούς ηθοποιούς του κινηματογράφου και του θεάτρου. Ήταν επίσης σκηνοθέτης και ιδρυτής της εταιρείας κινηματογραφικών παραγωγών ΘΒ Ταινίες Γέλιου.
Το πραγματικό του επώνυμο ήταν Βέγκος και όπως είχε πει, το έγραφε με «γγ» όταν έγινε ηθοποιός γιατί φαινόταν καλύτερα στο μάτι. Έχει παίξει σε 126 ταινίες, σε 52 από τις οποίες ως πρωταγωνιστής και έχει σκηνοθετήσει (πρωταγωνιστώντας ταυτόχρονα) ακόμη επτά ταινίες. Θεωρείται ένας από τους πιο δημοφιλείς κωμικούς του ελληνικού κινηματογράφου. Mέχρι και το τέλος της ζωής του συνέχιζε να εμφανίζεται σε ταινίες, στην τηλεόραση και το θέατρο. Θα μείνει πάντα γνωστός ως «ο καλός μας άνθρωπος».
Τα πρώτα χρόνια
Ο Θανάσης Βέγγος ήταν μοναχογιός του Βασίλη και της Ευδοκίας Βέγκου, το γένος Σμυρνή, με καταγωγή από το χωριό Θολάρια Αμοργού. Ο πατέρας του εργαζόταν στην Εταιρεία Ηλεκτρισμού, ενώ ήταν και ήρωας της αντίστασης. Μετά τον πόλεμο εκδιώχθηκε από τη δουλειά του εξαιτίας των πολιτικών του φρονημάτων. Η απόλυση προκάλεσε σοβαρό οικονομικό πρόβλημα στην οικογένεια του Θανάση, κάτι που τον ανάγκασε να ριχτεί στον αγώνα για το μεροκάματο. Κυριότερη, μεταξύ των επαγγελμάτων με τα οποία ασχολήθηκε, ήταν η απασχόλησή του σε επεξεργασίες δερμάτων. Παράλληλα έκανε μικροθελήματα στη γειτονιά.
Τα χρόνια 1948-1950 υπηρέτησε τη θητεία του ως «ανεπιθύμητος» στρατιώτης στη Μακρόνησο, όπου γνωρίστηκε με τον μετέπειτα γνωστό σκηνοθέτη Νίκο Κούνδουρο. Αυτή η γνωριμία οδήγησε στην πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο, το 1954, στην ταινία Μαγική Πόλη του Κούνδουρου.
Για τα επόμενα πέντε χρόνια έπαιξε μικρούς ρόλους, εργαζόμενος και ως φροντιστής στα κινηματογραφικά πλατό. Την περίοδο αυτή εμφανίστηκε σε μερικές από τις πιο ιστορικές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου, όπως Ο δράκος, Διακοπές στην Αίγινα, Μανταλένα, Ο Ηλίας του 16ου, Ποτέ την Κυριακή.
Ο πρώτος του μεγάλος ρόλος είναι μαζί με τον Νίκο Σταυρίδη στην ταινία Περιπλανώμενοι Ιουδαίοι του 1959. Τον ίδιο καιρό, πήρε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος ηθοποιού ως εξαιρετικό ταλέντο με εξετάσεις σε ειδική επιτροπή. Η πρώτη του θεατρική παράσταση ήταν στην επιθεώρηση «Ομόνοια πλατς-πλουτς», δίπλα στους Νίκο Ρίζο και Γιάννη Γκιωνάκη, επίσης το 1959.
Διαβάστε τη συνέχεια στο Youweekly.gr
