Συνέντευξη στην εκπομπή «Πάμε Δανάη» μίλησε ο Θανάσης Βισκαδουράκης, ο οποίος αναφέρθηκε στα παιδικά του χρόνια, τις στιγμές που έζησε στο ορφανοτροφείο, αλλά και στον πατέρα του.
«Μπορεί να με ρίξει ψυχολογικά αν στο δρόμο παραμερίσω για να περάσει κάποιος και δεν μου πει ένα “ευχαριστώ”. Το πρωί πάντα λέω δυο φορές “καλημέρα” σε οποίον συναντώ. Πιστεύω ότι οι σύγχρονοι άνθρωποι έχουμε χάσει την απλή καθημερινότητα. Μου δίνει χαρά να μην κουβαλάω μαζί μου κινητό. Η γυναίκα μου χειρίζεται τα δικά μου social media και μου λέει ότι χάνω χρήματα. Αδιαφορώ. Οι απολαβές μου είναι η καθημερινή επαφή με τον γιο μου και βόλτες με φίλους», είπε αρχικά ο Θανάσης Βισκαδουράκης.
Όσον αφορά στη σχέση με τον πατέρα του, ο Θανάσης Βισκαδουράκης ανέφερε: «Χάρηκα που ο πατέρας μου μου ζήτησε συγγνώμη, κατάλαβα ότι τελικά ήμουν κάλο παιδί. Ο πατέρας μου με πήγε στο ορφανοτροφείο όταν ήμουν πέντε ετών και με είδε ξανά αντράκι στα δεκαοκτώ. Ίσως ξύπνησα στον πάτερα μου πράγματα που δεν του άρεσαν και έπρεπε να ανοίξει την αγκαλιά του και να με δεχτεί. Ο πατέρας μου δεν με δέχτηκε και το κατάλαβα γρήγορα. Δεν ξέρω αν απέτυχε ως μπαμπάς. Τώρα είμαι υπερήφανος για τον πάτερα μου γιατί ίδρυσε με τον μακαριστό Νικόδημο Θηβών και Λιβαδειάς το πρώτο Σωματείο Κωφών Ελλάδος. Πριν πεθάνει ο πατέρας μου ζήτησα από τους γιατρούς να τον χαϊδέψω, ήθελα να τον αγγίξω ελευθέρα χωρίς να με καταλαβαίνει».
Σχετικά με τις δυσκολίες που έχει αντιμετωπίσει στα επαγγελματικά του, ο Θανάσης Βισκαδουράκης σημείωσε: «Αναγκάστηκα να κάνω δουλειές του ποδαριού, οικοδομή, ανιματέρ στην τηλεόραση και θα τα ξαναέκανα με πολλή χαρά. Θα ήθελα στα 55 μου να είχα πάρει ένα σπίτι άλλα δεν μπόρεσα. Ο κόσμος δεν γνωρίζει ότι οι ηθοποιοί έχουμε μικρούς μισθούς».
