H Βαλέρια Κουρούπη που φέτος την απολαμβάνουμε τηλεοπτικά μέσα από το show του ΑΝΤ1 «Your Face Sounds Familiar», σε συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό ΟΚ εξήγησε τους λόγους για τους οποίους στη συνέχεια η πορεία της δεν ήταν εξίσου δυνατή με το ξεκίνημα της στη σειρά «Εκείνες κι εγώ».
Στην αρχή της καριέρας σου έκανες ένα πολύ δυνατό ξεκίνημα με το «Εκείνες κι εγώ». Τι έφταιξε και δεν υπήρξε ανάλογη συνέχεια;
«Επειδή όταν έκανα το “Εκείνες κι εγώ” με τον Γιάννη Μπέζο ήμουν πολύ μικρή και τα μυαλά μου ήταν λίγο αλλού, θεώρησα ότι το πράγμα θα συνεχίσει να πηγαίνει έτσι και η μια δουλειά θα διαδέχεται την άλλη. Η αλήθεια είναι ότι στην αρχή της καριέρας μου ήμουν πολύ τυχερή. Για να φανταστείς η πρώτη μου συνεργασία ήταν με τον Κώστα Κουτσομύτη στην “Εκτέλεση”, ο οποίος με είδε στο πρώτο έτος της σχολής και του άρεσα, γιατί – όπως μου είπε πει – το πρόσωπο μου είχε μια αθωότητα και μια θηλυκότητα μαζί. Στη συνέχεια μου πρότεινε τον βασικό ρόλο στην Πρόβα Νυφικού, αλλά δεν μπορούσα να το κάνω, γιατί τα γυρίσματα ήταν στο Γαλαξίδι και είχα εξετάσεις. Τα πράγματα, λοιπόν, ίσως γιατί και η τηλεόραση ήταν διαφορετική τότε, έρχονταν στη ζωή μου αβίαστα. Δεν πήγα ποτέ σε οντισιόν, δεν χτύπησα καμία πόρτα και πίστευα ότι το τηλέφωνο μου θα χτυπάει για πάντα. Δεν κυνήγησα τη δουλειά μου, όπως κάνουν άλλοι συνάδελφοί μου. Θυμάμαι, μετά τη Λίλη στο “Εκείνες κι εγώ” μου πρότειναν να κάνω και στο θέατρο μια τσαμπουκαλεμένη γυναίκα. Δεν το έκανα, γιατί δεν ήθελα να τυποποιηθώ σε αυτόν τον ρόλο. Αν το είχα κάνει, ίσως να είχαν εξελιχθεί διαφορετικά τα πράγματα, γιατί στους Έλληνες σκηνοθέτες αρέσουν οι ηθοποιοί να έχουν ένα συγκεκριμένο χαρακτήρα και τελικά αυτή η μανιέρα βοηθάει να καθιερωθείς. Έχω λοιπόν ένα μερίδιο ευθύνης γιατί, παρόλο που συμμετείχα σε πολλές σειρές που έκαναν επιτυχία, αν είχα κυνηγήσει τη δουλειά μου περισσότερο, θα είχα κάνει πλούσια καριέρα.»
