Ο Ζαφείρης Μελάς αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους λαϊκούς τραγουδιστές. Στις λίγες συνεντεύξεις που δίνει αποδεικνύει ότι δεν μασάει τα λόγια του, λέγοντας τις απόψεις του χωρίς φόβο. «Δεν λέω κάτι που να θίγω κάποιον, αλήθειες λέω, γιατί να φοβηθώ;» αναφέρει στο «Λοιπόν» που έδωσε μια συνέντευξη εφ όλης της ύλης.
Με ιδιαίτερη έμφαση στο γιατί ο γιος του Θοδωρής αν και έκανε το ντεμπούτο του ως τραγουδιστής δεν κατάφερε να κάνει την προσωπική του καριέρα. Αν και έφερε το ένα όνομα βαρύ στην πλάτη του, αυτό του πατέρα του, δεν το βοήθησε.
«Παιδιά των μεγάλων και γνωστών καλλιτεχνών ζούνε υπό τη σκιά του πατέρα τους. Ποτέ δεν μπορούν να γίνουν μεγάλα ονόματα. Έχει γίνει ποτέ κανένα παιδί μεγάλο όνομα; Πολλά παιδιά μεγάλων καλλιτεχνών… του Πάριου, του Κόκοτα… Όλα αυτά τα παιδιά ζούνε υπό τη σκιά του πατέρα τους. Πολύ δύσκολο να κάνει καριέρα το παιδί ενός μεγάλου καλλιτέχνη. Είναι αλήθεια. Ποτέ δεν είδαμε να κάνει κανείς καριέρα και να φτάσει κάπου. Ο μόνος που είναι μέσα στα πράγματα είναι ο Γιάννης Βαρδής, του οποίου ο πατέρας δεν ήταν καθιερωμένος τραγουδιστής, ήταν ένας πολύ σπουδαίος μουσικός, συνθέτης και είπε και δέκα τραγούδια δικά του. Δεν λέω κάτι που να θίγω κάποιον, αλήθειες λέω, γιατί να φοβηθώ;» εξήγησε ο Ζαφείρης Μελάς.
«Ο Θοδωρής μπήκε σε αυτόν τον χώρο για χόμπι. Δεν του χάλασα το χατίρι. Του έκανα μια δισκογραφική δουλειά και αργότερα είδε ότι αυτός ο χώρος δεν του αρμόζει. Είναι παιδί χαμηλών τόνων κι αυτή η δουλειά απαιτεί να είσαι λίγο «ψωνάρα». Δεν είναι όμως. Το 90% – 95% είναι ψώνια οι νέοι τραγουδιστές και για να είμαι ειλικρινής, ψιλό-αδελφίζουν. Δεν γίνεται διαφορετικά, δεν γίνεται να μπουν στο χώρο αν δεν τα έχουν αυτά… το ψιλό-αδελφίστικο. Δεν τους χωράει ο χώρος. Το απαιτεί η επιχείρηση σου λέει: «Αυτό θα κάνεις». Ο Θοδωρής είναι από αυτά τα παιδιά και μου είπε: «Άστο, ρε πατέρα». Καλύτερα, χαίρομαι που απομακρύνθηκε από το χώρο, γιατί θα ήταν άδικος κόπος, θα ταλαιπωριόταν πολύ και άδικα, γιατί δεν είναι τέτοιος χαρακτήρας ο Θοδωρής».
