Πέρασαν κιόλας δύο χρόνια από τότε που έφυγε ο Σάκης Μπουλάς. Μια απώλεια μεγάλη για συγγενείς και για φίλους .
Στο πέρασμα του χρόνου, κάποιοι κοίταξαν μπροστά, άλλοι όμως συνεχίζουν να έχουν μνήμες ανεξίτηλες.
Ειδικά όταν ο Σάκης ήταν για εκείνους φίλος καρδιακός . Πως θα μπορούσε άλλωστε να τον ξεχάσουν οι κολλητοί του στην προκειμένη περίπτωση Ο Γιάννης Ζουγανέλης και ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου .
Χθες το βράδυ ήταν η συναυλία, στο θέατρο Πέτρας οι δύο καλλιτέχνες αποθεώθηκαν από το κοινό τους που κατέκλυσαν τον χώρο της εκδήλωσης από νωρίς.
Το κλίμα θερμό, χειροκροτήματα, ενθουσιασμός και η νύχτα έγινε μέρα, από τα εκατοντάδες βεγγαλικά που κράταγαν στα χέρια οι φάνς.
Σαν να μην πέρασε μια μέρα ο Βασίλης, αιώνιος έφηβος και με τον ίδιο ενθουσιασμό κράτησε στα ύψη την αδρεναλίνη του κοινού .
Η πιο έντονη συναισθηματικά στιγμή ήρθε, όταν ο Γιάννης μαζί με τον Βασίλη θυμήθηκαν τις μουσικές στιγμές που έζησαν στον «Ζυγό» το 1999 μαζί με τον Μπουλά . Τραγούδια γνώριμα, αγαπημένα που σε όλους κάτι είχαν να πουν.
Στο βάθος της σκηνής,δίπλα στην ορχήστρα το videowall έπαιζε πλάνα του Σάκη. Ο Παπακωνσταντίνου και ο Ζουγανέλης , ερμήνευσαν το «Αντέχω», στίχοι και περασμένες θύμησες που έφεραν πάλι τον Σάκη ξανά κοντά τους «Πήρες τις νύχτες σου, τις καληνύχτες σου, χάθηκες μεσ’ στη βροχή .
Άφησες μια φωτογραφία, για να μιλάμε μαζί, ότι παράτησες, είναι όπως τα άφησες»
Τα μάτια τους βούρκωσαν και το κοινό να συμμετέχει με το πιο θερμό του χειροκρότημα. Το καλύτερο ο Βασίλης το κράτησε για το τέλος για τον Σάκη που τους άφησε νωρίς « Κι όλα όσα γίνονται χωρίς εσένα, για σένα!»
