Η Eurovision ολοκληρώθηκε χθες το βράδυ στο Tel Aviv, με θρίαμβο για την Ολλανδία και τον εκπρόσωπό της, Dunkan Laurence.
To τραγούδι Arcade, κατάφερε να συγκεντρώσει 492 πόντους και να ξεπεράσει σε βαθμολογία τις συμμετοχές της Ιταλίας, της Σουηδίας και της Βόρειας Μακεδονίας, με τις οποίες ανταγωνιζόταν για την πρώτη θέση, κατακτώντας την πρώτη νίκη για την Ολλανδία μετά το 1975.
Το μελωδικό κομμάτι του Dunkan Laurence ήταν το μεγάλο φαβορί από την πρώτη ημέρα που κυκλοφόρησε, και πράγματι κατάφερε να συγκινήσει το κοινό χωρίς να χρησιμοποιήσει κανένα εξεζητημένο μέσο. Τόσο η εμφάνιση του Dunkan στη σκηνή, όσο και η συνολική παρουσίαση του τραγουδιού, κέρδισαν τις εντυπώσεις μέσα από την απλότητά τους.
«Aυτό είναι για τα όνειρα, αυτό είναι πρώτα από όλα για τη μουσική», δήλωσε ο 25χρονος, όταν παρέλαβε το τρόπαιο.
Ο Duncan de Moor πέρασε πολλά χρόνια στα παρασκήνια της μουσικής, γράφοντας τραγούδια για άλλους. Το συγκεκριμένο τραγούδι ξεχώρισε για εκείνον από την πρώτη στιγμή, ενώ αποκάλυψε πως οι στίχοι του αναφέρονται σε μια πολύ προσωπική ιστορία. «Είναι εμπνευσμένοι από την ιστορία ενός ανθρώπου που αγάπησα βαθιά και ο οποίος πέθανε σε πολύ νεαρή ηλικία». Σκοπός του Ολλανδού είναι η δική του τραυματική εμπειρία να αγγίξει τον κάθε έναν ξεχωριστά, κι εύχεται ο καθένας να βρει κάτι που ίσως τον βοηθήσει μέσα από αυτό. «Μετατράπηκε από μια πολύ προσωπική ιστορία, σε μια ιστορία με την οποία ο καθένας θα μπορούσε να ταυτιστεί. Το Arcade είναι ένα τραγούδι για την προσμονή. Περιμένεις κάτι που μοιάζει απλησίαστο» δήλωσε ο ίδιος.
Όταν σε μια συνέντευξη τύπου, πριν τον διαγωνισμό, ρωτήθηκε για τη σημασία του τραγουδιού για τον ίδιο προσωπικά, ο Duncan απάντησε:
«Αυτό που σημαίνει για εμένα προσωπικά είναι -πριν από όλα αυτά, ήμουν ένας συνθέτης που έγραφε τραγούδια από το δωμάτιό του, και αυτή η ευκαιρία σημαίνει για εμένα ότι μπορώ να δείξω τον εαυτό μου ως καλλιτέχνη, αλλά επίσης ως άνθρωπο, έχω θέσεις για πράγματα.»
