Μία εκ βαθέων συνέντευξη στο περιοδικό People, παραχώρησε ο Γιάννης Βούρος. Ο γνωστός ηθοποιός έχει κάνει τρεις γάμους και έχει πάρει τρία διαζύγια, καθώς χώρισε και με την τελευταία του σύζυγο Λένα Κώνστα, με την οποία ήταν μαζί 21 χρόνια.

Τότε, λόγω της θέσης σου στο ΚΘΒΕ, έμενες μόνιμα στη Θεσσαλονίκη και, αν δεν απατώμαι, είχες αντιμετωπίσει κρίση ακόμη και στον γάμο σου.

Ήταν μια περίοδος που είχαν πέσει όλα στο μπλέντερ και ο χυμός που βγήκε ήταν πικρός.

Παρ’ όλα αυτά, ξεπεράστηκαν τα προβλήματα;

Με τη Λένα δεν είμαστε πια ζευγάρι. Χωρίσαμε οριστικά. Ωστόσο, οι σχέσεις μας παραμένουν άψογες.

Πάει πολύς καιρός;

Περίπου ένας χρόνος. Έχει βγει και το διαζύγιο. Αλλά τι σημασία έχει ο καιρός;

Ρωτάω, γιατί δεν έχει γραφτεί τίποτα, μου κάνει εντύπωση…

Έχω κάνει τρεις γάμους, έχω αποκτήσει τρία παιδιά, έχω πάρει τρία διαζύγια και δεν ακούστηκε ποτέ τίποτα. Γιατί ποτέ δεν φώναξα φωτογράφους και ποτέ δεν έκανα εξώφυλλο την προσωπική μου ζωή. Προσπάθησα να περάσω μέσα στην κοινωνία κάτω από τα ραντάρ. Μόνο η ιστορία με τη Μαρία-Λουίζα πήρε δημοσιότητα κι αυτό ως ένα μήνυμα αγάπης (σ.σ. αναφέρεται στην ιστορία υιοθεσίας της από τον ίδιο, ενώ δεν ήταν βιολογική του κόρη).

Πώς είναι να χωρίζεις ύστερα από 21 χρόνια γάμου;

Είναι πολλά τα χρόνια και είναι κρίμα, αλλά έτσι τα έφερε η ζωή.

Τι μαθαίνεις από έναν χωρισμό;

Να παραδέχεσαι τα λάθη σου. Εμένα, πέρα από τις όμορφες στιγμές, είναι χαραγμένα στην ψυχή μου και τα λάθη που μπορεί να έκανα και να οδήγησαν σ’ αυτόν τον χωρισμό. Αυτό θέλει δύναμη, πρώτα για να το καταγράψεις μέσα σου, και ύστερα για να το παραδεχτείς στον άλλο.

Σε τιμά αυτό, γιατί δείχνει ότι έχεις τη γενναιότητα να πεις «Ναι, έφταιξα, έκανα λάθος».

Είναι κάτι που κάνω ακόμα και για το πιο μικρό γεγονός, όπως αν σκουντήξω έναν άνθρωπο στον δρόμο κατά λάθος, μέχρι και για τις πιο σημαντικές καταστάσεις στη ζωή μου. Από τις πρώτες λέξεις που έμαθα στα παιδιά μου ήταν το «συγγνώμη» και το «ευχαριστώ».

Πάντως, για να το ελαφρύνουμε λίγο, τέταρτο γάμο, βάσει νόμου, δεν μπορείς να κάνεις.

Ποτέ δεν με αφορούσε ο γάμος, λόγω συγκυριών παντρευόμουν. Ωστόσο, η καθεμιά από τις πρώην γυναίκες μου και νυν κολλητές μου, με διαμόρφωσε σε μεγάλο βαθμό, οπότε δεν μπορώ να πω ότι η Άννα (σ.σ. Αδριανού) και η Νταίζη (σ.σ. Σεμπεκοπούλου) δεν ήταν σημαντικοί άνθρωποι στη ζωή μου ή η Λένα, που ήμουν και τα περισσότερα χρόνια μαζί της και ζήσαμε ευτυχισμένες αλλά και δύσκολες στιγμές. Με τις παραγωγές, τα τρεξίματα, τις περιοδείες, η Λένα ήταν πάντα δίπλα μου. Δεν μπορείς όλα αυτά να τα αμφισβητήσεις ή να τα ακυρώσεις.

Πώς καταφέρνεις να διατηρείς εξαιρετικές σχέσεις με όλες τις πρώην συζύγους σου; Θέλει ταλέντο αυτό.

Δεν εξαρτάται μόνο από μένα. Εξαρτάται και από την ποιότητα των συντρόφων που στάθηκαν πλάι μου. Ακούω πώς τελειώνουν άλλοι γάμοι και αναρωτιέμαι «Καλά, αυτοί οι άνθρωποι ήταν ποτέ μαζί; Πώς γίνεται να ξεσκίζονται έτσι; Να ξεφτιλίζει ο ένας τον άλλο στα περιοδικά και στα δικαστήρια, μπροστά στα παιδιά;». Είχα την τύχη να έχω καλές συζύγους.

Και πώς είναι να είσαι ξανά εργένης στα 60 plus;

Θα ακουστεί περίεργο, αλλά είναι πολύ ωραία η εργένικη ζωή. Μένω πλέον μόνος μου, μαγειρεύω όταν προλαβαίνω, αλλά συνήθως τρώω έξω, δεν έχω ώρα να σκεφτώ τη μοναξιά. Τη μοναχικότητα αυτή την εποχή την απορροφώ μέχρι το μεδούλι, γιατί την έχω ανάγκη. Το κενό της νυχτερινής συντροφιάς, που θα πεις δυο κουβέντες πριν κοιμηθείς, που θα ξαπλώσεις και θα αγγίξεις ένα άλλο χέρι, αυτό είναι κάτι που κάποιες φορές σού περνά από το μυαλό και ίσως αισθανθείς την έλλειψή του. Αλλά νομίζω πως είναι τέτοια η φόρα και οι ρυθμοί της ζωής μου, που δεν προλαβαίνω να σκεφτώ ότι μπορεί να μου λείπει τώρα μια σύντροφος. Είναι ένα κομμάτι που κρατάω σε μια αποστειρωμένη αίθουσα του μυαλού μου.

Εσύ θα έλεγες πως έχεις υπάρξει καλός σύντροφος;

Θα ήθελα να είμαι ένας εξαιρετικός σύντροφος, δεν ξέρω αν το έχω καταφέρει. Νομίζω ότι είμαι καλός κατά περιόδους. Τουλάχιστον ξέρω ότι είμαι ένας εύκολος σύντροφος. Πανεύκολος θα έλεγα…