Ο Παναγιώτης Πετράκης παραχώρησε συνέντευξη στο περιοδικό Λοιπόν και μεταξύ άλλων μίλησε για τον ρόλο του Δημήτρη Παπαμιχαήλ που υποδύεται στο θεατρικό Νεράιδα και το Παλικάρι.
Όσες φορές έχουν παιχτεί έργα που αρχικά ερμήνευσαν η Αλίκη Βουγιουκλάκη και ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ έχει προκύψει και το θέμα της σύγκρισης.
Πρόκειται για δύο καλλιτέχνες που είναι πολύ ψηλά. Δεν σκέφτηκα καθόλου τη σύγκριση, γιατί τη δουλειά μου την αντιμετωπίζω μόνο με χαρά και λίγο-πολύ σαν παιδικό παιχνίδι. Δηλαδή «αχ, τι ωραία, αυτό που έβλεπα εγώ όταν ήμουν παιδάκι θα πάω τώρα να το κάνω στη σκηνή». Είναι όμορφο αυτό και το αντιμετωπίζω με τέτοια παιδική αφέλεια. Σκέφτομαι: «Πώς ο Παναγιώτης θα ντυθεί αυτόν το ρόλο;». «Ποια θα είναι η δικιά μου εκδοχή, γιατί δεν είμαι μίμος, είμαι ηθοποιός». Δεν θέλω να μιμηθώ την ερμηνεία κάποιου άλλου όσο καλός, αρεστός κι αν είναι ως ηθοποιός.
Τα τελευταία χρόνια αποτελεί μόδα το ριμέικ παλιών θεατρικών έργων, αλλά και κινηματογραφικών ταινιών.
Αυτό ουσιαστικά το ξεκινήσαμε πέρυσι, με το έργο «Γοργόνες και μάγκες» και τη μεγάλη θεατρική επιτυχία που έκανε, σε ότι αφορά τις μουσικές ελληνικές ταινίες και γι’ αυτό είδαμε την άνθιση φέτος. Είναι ωραίο, επίκαιρο, ο κόσμος έχει την ανάγκη να συνδεθεί με την περίοδο αυτών των ταινιών, μια περίοδο αθωότητας κι επιστροφής στο όνειρο – το χρειάζεται λίγο το παραμύθι. Αυτό που θα ήθελα από την πλευρά μου να μείνει είναι ότι αυτή η επιστροφή έχει έντονο ελληνικό στοιχείο, ανεβαίνουν ελληνικά έργα κι ελπίζω αυτό να συνεχιστεί, αλλά και να γράφονται καινούργια ελληνικά έργα, όπως και μιούζικαλ. Κάθε γενιά έχει τους δικούς της άξιους δημιουργούς, απλώς ίσως δεν βοηθάει η εποχή στο να βγουν παραέξω ή στο να έχουν πολλά να πουν.
