Ο Τάσος Κωστής σε συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό «Λοιπόν» μίλησε για πρώτη φορά ανοιχτά για τη μάχη που έδωσε με τον καρκίνο, πριν από τέσσερα περίπου χρόνια.

Τώρα πώς είναι η υγεία σας;

Μια χαρά. Γιατί να βγω να το πω; Για να το μάθει ο κόσμος; Γιατί ο κόσμος θα βγει να πει χίλια δύο πράγματα, από ενδιαφέρον, δεν λέω, αλλά… Στο νοσοκομείο όταν πήγαινα, που ήταν δημόσιο κι έμεινα μέσα, καθόμουν στη σειρά μου με υπομονή, δεν πήγα ποτέ από την πίσω πόρτα. Πήγα με το ΙΚΑ, δεν πλήρωσα στο νοσοκομείο, χάλασα μόνο 72 ευρώ.

Μετά από αυτή την περιπέτεια τι θέλετε να έρθει στη ζωή σας;

Αυτό που εύχομαι είναι ένας ωραίος θάνατος. Θέλω να πεθάνω υγιής, όρθιος, όχι στο σανίδι. Όταν λέω υγιής, εννοώ να μη δω τον εαυτό μου με σωληνάκια, με καθετήρες, να έχω το μυαλό μου… Δεν θέλω να μην μπορώ να περπατήσω και να κάνω τους γύρω μου να με βλέπουν έτσι… Δεν θέλω να στεναχωριέμαι με την κατάντια του σώματος.

Όταν σας ανακοίνωσε ο γιατρός ότι έχετε καρκίνο, ποια ήταν η αρχική σας αντίδραση;

Έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου. Στις δύσκολες στιγμές προσπαθούσα, ενώ είμαι νευρικό, κι εκεί έκανα ένα «κλικ», είχα καθαρότητα σκέψης, ήθελα να μη με καβαλάει το πρόβλημα. Όταν μου το είπε ο γιατρός, προσπάθησα να καταλάβω τι εννοούσε και πόσο σοβαρό ήταν αυτό που είχα. Η γυναίκα μου λιποθύμησε όταν ο γιατρός είπε τι έχω. Έκανα ό,τι ακριβώς μου είπε ο γιατρός, ενώ παράλληλα έκανα και πρόβες. Ευχαριστώ την Κάτια Δανδουλάκη, που μου είχε πει: «Σε περιμένω και όταν είσαι έτοιμος, θα ξεκινήσουμε την παράσταση». Πήγα κι έπαιξα με 32 αιματοκρίτη. Βρήκα έναν τρόπο να πολεμήσω, δεν ήταν εύκολο. Προσπαθώ να είμαι αξιοπρεπής. Είναι η πρώτη φορά που τα λέω όλα αυτά….