Υπάρχουν δύο τρόποι να διδάξετε στα παιδιά σας να περπατούν στο δρόμο με ασφάλεια. Διδάσκοντας στο παιδί ασφάλεια στο δρόμο, όχι μόνο το βοηθάτε να μάθει να προσέχει τα αυτοκίνητα, αλλά και να αναπτύξει αυτοέλεγχο και να συμπεριφέρεται υπεύθυνα. Και οι δύο τρόποι που περιγράφονται παρακάτω, απαιτούν επεξήγηση στα παιδιά και πρακτική με αρκετή «επανάληψη» πριν τους εφαρμόσετε. Καλό είναι η πρακτική άσκηση να γίνει σε ένα άδειο πάρκινγκ ή σε ένα δρόμο χωρίς κίνηση.
-Περπάτημα σε απόσταση…. αγγίγματος
Μόλις γίνει πλήρως κατανοητή, η συγκεκριμένη τεχνική μπορεί να εφαρμοστεί κοντά σε αυτοκίνητα, στα πεζοδρόμια ή στο εμπορικό κέντρο. Ο στόχος είναι να κατανοήσει το παιδί ότι πρέπει να μένει αρκετά κοντά σας, ώστε να μπορείτε εύκολα να το αγγίξετε και να το πιάσετε για να το προστατεύσετε, όταν αυτό περπατά μπροστά σας. Τα περισσότερα παιδιά αισθάνονται σαν «μεγάλα παιδιά», όταν είναι σε θέση να περπατούν χωρίς να κρατάνε το χέρι του γονιού τους, οπότε αυτό αποτελεί το κίνητρο και την επιβράβευση τους, μόλις μάθουν το «να μπορώ να σε αγγίζω» περπάτημα.
Λεπτομέρειες: Εξηγήστε στο παιδί σας ότι μπορεί να περπατάει χωρίς να κρατάει το χέρι σας, όταν μένει αρκετά κοντά σας ώστε να μπορείτε να το φτάσετε εύκολα και να το τραβήξετε από τον ώμο του, αν χρειαστεί.
Μέχρι εκεί που φτάνει το χέρι σας: Το κλειδί της επιτυχίας εδώ είναι να βεβαιωθείτε ότι το παιδί σας δεν είναι πιο μακριά από όσο φτάνει το χέρι σας τεντωμένο. Με αυτόν τον τρόπο μπορείτε εύκολα να το προσεγγίσετε και να το αρπάξετε, αν χρειασθεί.
Θετική Ενίσχυση: Φροντίστε να αναγνωρίσετε την επιτυχία του αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της βόλτας, με ένα ελαφρύ χτύπημα στον ώμο και λέγοντας: «Κοίτα, μπορώ να αγγίξω τον ώμο σου. Ευχαριστώ που περπατάς με αυτόν τον τρόπο.»
-Το «ελεύθερο» περπάτημα
Το «ελεύθερο» περπάτημα χρησιμοποιείται όταν περπατάτε σε μονοπάτια, στα πάρκα και τις παραλίες, ή οποιοδήποτε μέρος, όπου δεν υπάρχουν αυτοκίνητα. Τοποθετήστε ένα καπέλο ή μαντίλι σε ένα κλαδί δέντρου, ώστε να δείξετε στο παιδί τα όρια στα οποία μπορεί να κινείται. Θα το κάνετε αυτό για κάθε σκέλος της διαδρομής. Η «ελεύθερο» βόλτα βοηθάει το παιδί να ακολουθεί κανόνες. Εδώ επίσης, η επιβράβευση για το παιδί έρχετε με το να μην κρατά το χέρι του γονιού.
Λεπτομέρειες: Πείτε του, «έβαλα το καπέλο μου στο κλαδί του δέντρου πάνω στο δρόμο, μέχρι εκεί σου επιτρέπεται να πας. Δεδομένου ότι δεν υπάρχουν αυτοκίνητα εδώ, μπορείς να περπατήσεις χωρίς να κρατάς το χέρι μου μέχρι το δέντρο που βρίσκεται το καπέλο μου. Μπορείς επίσης, όπως εσύ επιθυμείς, να γυρίσεις και να έρθεις πίσω σε εμένα, να περπατήσεις γρήγορα ή αργά, και να σταματήσεις για να κοιτάξεις κάτι.»
Να είστε προετοιμασμένοι: Να δείξετε στο παιδί σας ότι εννοείτε αυτά που λέτε και ότι είστε έτοιμοι ανά πάσα στιγμή και με την πρώτη ευκαιρία που πάει να ξεπεράσει το όριο να το τραβήξετε πίσω. Κρατήστε το χέρι του και φέρτε το πίσω στο σημείο όπου περπατάει η οικογένεια. Μην αρχίσετε να μετράτε έως ότου έχετε γυρίσει πίσω στην υπόλοιπη οικογένεια. Συνεχίστε να κρατάτε το χέρι του και μετρήστε μέχρι το 20. Όταν φτάσετε στο 20, πείτε με ευδιάθετη φωνή, «Τώρα μπορείς να προσπαθήσεις ξανά. Μπορείς να περπατήσεις χωρίς να κρατάς το χέρι μου, αρκεί να σταματήσεις στο δέντρο όπου έχω τοποθετήσει το καπέλο μου.» Ίσως χρειαστεί να το κάνετε αυτό επανειλημμένως, ώστε να γίνει αντιληπτό ότι μιλάτε σοβαρά.
Όταν ένα παιδί διδάσκεται τον αυτο-ελέγχου και βιώνει μια φυσική συνέπεια, καταλαβαίνει πώς να τον χρησιμοποιεί και σε άλλες περιπτώσεις. Και όταν σε ένα παιδί επιβάλλονται σαφή όρια και τα παιδιά είναι επιφορτισμένα με το να είναι υπεύθυνα για τη δική τους ασφάλεια, τείνουν να μένουν πιο κοντά σας από ό, τι θα μπορούσατε να πιστέψετε.
