Η συγκεκριμένη φράση δηλώνει πως ο ρόλος της μάνας είναι αναντικατάστατος σε όλους τους τομείς. Κύηση, ανατροφή των παιδιών, οργάνωση σπιτιού, υγεία, επάγγελμα. Και φυσικά ο σημαντικότερος είναι στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του παιδιού. Ένας ρόλος που χρειάζεται πολύ χρόνο και κόπο. Η αποδοχή και η ανιδιοτελής αγάπη είναι πολύ σημαντικά για να μπορέσει το παιδί να νιώσει ασφάλεια και να αποκτήσει αυτοσεβασμό και αυτοπεποίθηση. Αυτά τα στοιχεία είναι που θα το βοηθήσουν να σταθεί στα πόδια του και να καταφέρει να χτίσει σωστά τη ζωή του. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα, η σχέση που θα καταφέρει να δημιουργήσει η μητέρα με το παιδί της θα το βοηθήσουν να δημιουργήσει τις δικές του σχέσεις σε όλη την πορεία της ζωής του μέχρι να ενηλικιωθεί.
Για αυτό λοιπόν το λόγο είναι σημαντικό οι μαμάδες να είμαστε ισορροπημένες ως προσωπικότητες και ευτυχισμένες για να μπορέσουμε να μεταβιβάσουμε αυτήν την ευτυχία, την ισορροπία και τη δύναμη στην οικογένειά μας. Αυτό φυσικά απαιτεί ώρες «συνεργασίας» με τον εαυτό μας αλλά και τη στήριξη, την εκτίμηση και του σεβασμού που έχουμε από τον σύντροφό μας.
Όμως καλούμαστε στις μέρες μας, άλλοτε από επιλογή και άλλοτε από ανάγκη, να εκπληρώσουμε ταυτόχρονα τρεις πολύ απαιτητικούς ρόλους: της μητέρας, της γυναίκας και της εργαζόμενης. Μέσα από αυτούς τους ρόλους πολλές φορές χρειάζεται να ξεπεράσουμε τα όριά μας, τις αντοχές μας και να προσπαθήσουμε να ισορροπήσουμε. Αυτό πολλές φορές φέρνει κούραση, ένταση και ίσως ένα αίσθημα ανεπάρκειας. Θεωρούμε πως ότι και να κάνουμε ποτέ δεν καταφέρνουμε να φτάσουμε το ιδανικό πρότυπο της απόλυτης μητέρας, συζύγου και επαγγελματία. Αυτός είναι και ο σημαντικότερος λόγος που οι περισσότερες γυναίκες στις μέρες μας αργούν ηλικιακά να γίνουν μητέρες με τη γνωστή φράση- δικαιολογία «Δεν είμαι ακόμα έτοιμη». Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι στη χώρα μας ο μέσος όρος ηλικίας τεκνοποίησης είναι το 28ο έτος με 1,5 παιδί ανά οικογένεια.
Εδώ σας παρουσιάζουμε κάποιες συμβουλές για να φροντίζουμε τον εαυτό μας και να βρούμε τις ισορροπίες μας.
• Να ισορροπήσουμε τις προσδοκίες μας και τις ανάγκες μας και να βρούμε τι είναι πραγματικά σημαντικό για εμάς.
• Να βρούμε ποιό είναι το προσωπικό μας νόημα και να αποδεχτούμε τις δυνατότητές μας καθώς επίσης και τα όρια μας.
• Να θέσουμε τα όρια μας με διεκδικητικό τρόπο και να μπορούμε να ζητάμε την βοήθεια του συντρόφου μας αλλά και της εκτεταμένης οικογένειας όταν αυτό είναι εφικτό.
• Θυμηθείτε: Δεν παίζει τόσο σημαντικό ρόλο ο χρόνος που περνάμε με τα παιδιά μας, αλλά τι κάνουμε όταν είμαστε μαζί, πόσο εποικοδομητικά ασχολούμαστε μαζί τους.
