Για ορισμένες οικογένειες, η συμπεριφορά αυτή είναι ένα φαινόμενο με μικρή διάρκεια. Άλλοι γονείς, ωστόσο, περνούν μήνες – ακόμη και χρόνια! – να ασχολούνται με ένα παιδί που δεν μένει στο κρεβάτι του.
Γιατί, λοιπόν, τα μικρά μας ξεπηδούν από το κρεβάτι σαν μικροσκοπικά κουρδιστά παιχνίδια; Και το πιο σημαντικό, τι μπορούμε να κάνουμε εμείς οι γονείς για να τα κρατήσουμε σταθερά στο κρεβάτι τους;
Αν το καλοσκεφτείτε, είναι σαν… παιχνίδι αυτό που κάνουν πολλοί γονείς και νήπια/προνήπια, από την οπτική γωνία του παιδιού. Για το νήπιό σας, η ώρα του ύπνου είναι σχετικά βαρετή. Ξέρουν ότι η μαμά και ο μπαμπάς αναμφίβολα διασκεδάζουν έντονα στο σαλόνι – οπότε φυσικά, θέλουν να συμμετάσχουν!
Και οι γονείς συχνά άθελά τους ενθαρρύνουν τη συμπεριφορά του με τις αντιδράσεις τους στη συμπεριφορά. Αν το μικρό σας παιδί παίρνει άλλο ένα παραμύθι, ή μια έξτρα αγκαλιά πριν τον ύπνο, ή ακόμα και λίγη επιπλέον προσοχή, κάθε φορά που σηκώνεται, τότε έχει το κίνητρο να συνεχίσει να το κάνει.
Φυσικά, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι παίζει ρόλο και η ανάπτυξη του παιδιού. Πολλά νήπια περνούν μερικές περιόδους άγχους αποχωρισμού. Ορισμένα νήπια παλεύουν επίσης πολύ με τους εφιάλτες και τους νυχτερινούς τρόμους…
H δημιουργία μιας ρουτίνας μπορεί να βοηθήσει πάρα πολύ στο να γίνει η ώρα του ύπνου πιο ομαλή και να προετοιμάσει το παιδί σας να μείνει στο κρεβάτι όλη τη νύχτα.
