Σίγουρα η τιμωρία είναι η έσχατη λύση για να αναγκάσετε το παιδί να αντιληφθεί τα λάθη του. Αν όμως το κάνετε πρέπει να έχετε στο μυαλό σας κάποιες προϋποθέσεις.

– Να ακολουθεί το διάλογο: να τιμωρείτε το παιδί όταν πραγματικά δεν υπάρχει άλλος τρόπος να συμμορφωθεί. Το ζητούμενο δηλαδή, είναι να εξαντλήσετε πρώτα τα περιθώρια μέσα από διάλογο να μην επαναλάβει το λάθος του.

– Να διέπεται από δικαιοσύνη: για να έχει η τιμωρία το επιθυμητό αποτέλεσμα, πρέπει να εφαρμόζεται με συνέπεια και χωρίς διακρίσεις μεταξύ των παιδιών της οικογένειας.

– Να μη γίνεται κατάχρηση: αν το παιδί θεωρήσει ότι οι γονείς του λειτουργούν ως «μπαμπούλας», που το τιμωρούν με χαρακτηριστική ευκολία για οποιοδήποτε λαθάκι, τότε το παιχνίδι έχει χαθεί.
 
– Μη μειώνετε το παιδί: σε καμία περίπτωση δεν πρέπει η τιμωρία να συνοδεύεται με κατηγορίες ή υποτίμηση της νοημοσύνης του παιδιού.

– Μην ξεχάσετε ποτέ ότι η τιμωρία σκοπό έχει την άτυπη διαπαιδαγώγηση του παιδιού. Αν όμως δεν εφαρμόζεται σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο, θα φέρει τα αντίθετα αποτελέσματα.