Είναι γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια ακούμε όλο και πιο συχνά τους ανθρώπους γύρω μας να σχολιάζουν το πόσο δύσκολη έχει γίνει η διαχείριση της καθημερινότητας. Στη ζυγαριά των συναισθημάτων τα αρνητικά συναισθήματα υπερτερούν των θετικών και γίνεται όλο και πιο επιτακτική η ανάγκη να τα αντιμετωπίσουμε. Η αλήθεια είναι πως βιώνοντας αυτή τη νέα πραγματικότητα πολλοί κάνουν την υπέρβαση όσον αφορά τα ταμπού και επισκέπτονται ειδικούς ψυχικής υγείας προκειμένου να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα.

Η αυτοφροντίδα ωστόσο είναι μια φυσική ασπίδα, ένα σύνολο συνηθειών στις οποίες οφείλουμε να εκπαιδεύσουμε τον εαυτό μας ώστε να αντιμετωπίζουμε τη δύσκολη καθημερινότητα. Και λέμε «οφείλουμε» γιατί εκεί ακριβώς εστιάζει η αυτοφροντίδα.

Σε όλα αυτά τα μικρά πράγματα που αν μας γίνουν συνήθεια, είναι μια πράξη αγάπης προς τον ίδιο μας τον εαυτό.

Ας δούμε τα πιο σημαντικά από αυτά.

Εξάντληση

Η εξάντληση είναι κάτι  συνηθισμένο στο σύγχρονο άνθρωπο. Οι ρυθμοί της ζωής μας είναι τέτοιοι, που συχνά δυσκολευόμαστε να εντοπίσουμε αν οφείλεται σε σωματικούς ή ψυχολογικούς παράγοντες. Πέρα λοιπόν από το χρόνο που πρέπει οπωσδήποτε να βρίσκουμε έστω μια φορά το χρόνο για να κάνουμε ένα απλό check up στην υγεία μας, οφείλουμε καθημερινά να βρίσκουμε λίγο χρόνο για την αγαπημένη μας δραστηριότητα.

Ακόμα και μισή ώρα που αφιερώνουμε αποκλειστικά για εμάς, ακόμα κι αν δεν κάνουμε τίποτα απολύτως επαναφορτίζει τις μπαταρίες μας και μας κάνει πιο αποδοτικούς.

Οι στόχοι που βάζουμε μες στην ημέρα μας, πρέπει να είναι ρεαλιστικοί και να μην ξεπερνάμε τα όριά μας. Δεν συγκρίνουμε τον εαυτό μας με τους άλλους, γιατί ο καθένας από εμάς έχει διαφορετική δυναμική. Δεν χρειάζεται κάθε μέρα να είναι ένας αγώνας για να σπάσουμε το ατομικό μας ρεκόρ.

Ανησυχία

Καθημερινά ανησυχούμε για διάφορες καταστάσεις. Από το αν θα φτάσουμε αργοπορημένοι στην εργασία μας, ή αν θα καταφέρουμε να ανταποκριθούμε στις οικονομικές μας υποχρεώσεις, μέχρι για το αν είμαστε σωστοί γονείς και σύντροφοι. Είναι γεγονός πως η ανησυχία από μόνη της είναι ένα σημάδι επαγρύπνησης και μας οδηγεί στη δράση.

Μας κάνει λιγότερο αναβλητικούς, μας ωθεί στο να βρίσκουμε λύσεις και μας θυμίζει να ερχόμαστε σε επαφή με τους γύρω μας για ό,τι μας απασχολεί. Θα πρέπει όμως να δεχτούμε πως κάποια πράγματα δεν είναι στο χέρι μας να αλλάξουν.

Δεν μπορούμε να ανησυχούμε για παράδειγμα καθημερινά για την κίνηση στους δρόμους, ή για ένα έκτακτο έξοδο που ίσως προκύψει. Το να ανησυχούμε επίσης για το αν το παιδί μας θα χτυπήσει με το ποδήλατο είναι μια ανησυχία που θα πρέπει να ελέγξουμε.

Δεν μπορούμε να το αποκόψουμε από αυτή τη δραστηριότητα, μπορούμε όμως να μειώσουμε τα αίσθημα της ανησυχίας,φροντίζοντας να το εκπαιδεύσουμε στους κανόνες ασφαλείας που απαιτεί αυτή η δραστηριότητα. Αποκτώντας και καλλιεργώντας την αυτοπεποίθηση σταδιακά θα αρχίσουμε να ανησυχούμε για όλο και λιγότερα πράγματα.

Θυμός

Και ποιος δεν έχει αντιμετωπίσει αυτό το τόσο δυσάρεστο συναίσθημα. Μία ένταση με το σύντροφο μας, ένας δύστροπος υπάλληλος που αρνείται να μας εξυπηρετήσει ακόμα και μια προθεσμία που τελικά δεν προλάβαμε αρκούν για να μας κάνουν να «χτυπήσουμε κόκκινο».

Ο θυμός είναι ίσως το πιο δύσκολο συναίσθημα στη διαχείριση και πολλές φορές απαιτεί ψυχοεκπαίδευση, καθώς πολλούς ανθρώπους τους καθιστά δυσλειτουργικούς.

Ένας απλός τρόπος αυτοφροντίδας όσον αφορά το θυμό είναι να αντιληφθούμε ότι πρόκειται συνήθως για μια προσωρινή κατάσταση. Προσπαθούμε να βρούμε μια θετική διέξοδο, να αφιερώσουμε λίγα λεπτά να αναπνεύσουμε σωστά ή γιατί όχι, να επιστρατεύσουμε ακόμα και το χιούμορ μας προκειμένου να το διαχειριστούμε. Ο θυμός μας αποτρέπει από το να σκεφτούμε πρακτικά και πολλές φορές αν δεν διαχειριστούμε το συναίσθημα αυτό, μετανιώνουμε για τις πράξεις μας.

Απογοήτευση

Εδώ θα πρέπει να εστιάσουμε στο κομμάτι των προσδοκιών. Η απογοήτευση προκύπτει όταν κάτι δεν γίνεται ακριβώς όπως το ελπίζαμε, ή ένας άνθρωπος μας φέρθηκε με έναν τρόπο που δεν περιμέναμε. Εκπαιδεύουμε τον εαυτό μας λοιπόν να μην «τρέφει» προσδοκίες σε τέτοιο βαθμό που να βιώνουμε συχνά την απογοήτευση.

Δίνουμε περισσότερο χρόνο στις διαπροσωπικές μας σχέσεις μέχρι να ανοιχτούμε, χωρίς απαραίτητα να γίνουμε επιφυλακτικοί. Δεν έχουμε προσδοκίες για την έκβαση μίας υπόθεσης προτού λάβουμε υπόψιν μας τους αστάθμητους παράγοντες. Έχουμε πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μας ότι κάτι μπορεί να μην πάει καλά, φροντίζοντας ωστόσο να μην είμαστε απαισιόδοξοι. Λεπτές ισορροπίες που οφείλουμε να τις καλλιεργήσουμε ώστε να αποφεύγουμε όσο μπορούμε αυτό το συναίσθημα.

Μοναξιά

Ίσως το πιο σημαντικό κομμάτι της αυτοφροντίδας. Η διαχείριση αυτής της κατάστασης στην οποία νιώθουμε πραγματικά μόνοι και αβοήθητοι επιβάλλει άμεση δράση. Εστιάζουμε στο γιατί. Μήπως έχουμε σταδιακά απομακρυνθεί από τους ανθρώπους που ενδιαφέρονται για εμάς;

Η μήπως απλά έχουμε παραμελήσει την κοινωνική μας ζωή στο σημείο που κανείς δεν μας καλεί, γιατί γνωρίζει εξαρχής ότι δεν θα ανταποκριθούμε; Ακόμα κι αν δεν ισχύει ακριβώς τίποτα από τα παραπάνω και βιώνουμε αυτό το συναίσθημα λόγω συνθηκών (πχ μετακόμιση σε άλλη πόλη, αλλαγή εργασιακού περιβάλλοντος κλπ), θα πρέπει να αναζητήσουμε επειγόντως διεξόδους. Πρέπει να απενοχοποιήσουμε κάποιες καταστάσεις, όπως το να πάμε μόνοι μας σινεμά, ή σε ένα εστιατόριο για φαγητό. Είναι βασικό να περνάμε όμορφα αρχικά με τον εαυτό μας και είναι ο πιο σίγουρος τρόπος για να κάνουμε νέες γνωριμίες.

Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι υπάρχουν καταστάσεις που δεν μπορούμε μόνοι μας να τις αντιμετωπίσουμε και δεν θα πρέπει να διστάσουμε να ζητήσουμε τη βοήθεια ειδικού.

Μαριάντζελα Χατζηεφραιμίδου

Κάντε like στη σελίδα μας στο Facebook και ακολουθήστε μας στο Instagram γιατί το govastileto.gr σας πηγαίνει παντού!