Τα σημαντικά γεγονότα της ζωής – όπως ο θάνατος ενός μέλους της οικογένειας, ενός φίλου ή ενός κατοικίδιου ζώου, ένα διαζύγιο ή μία μετακόμιση, η κατάχρηση ουσιών, το ψυχικό τραύμα, ένας γονέας που φεύγει για μία δουλειά στο εξωτερικό ή μια σημαντική ασθένεια στην οικογένεια, μπορεί να προκαλέσουν άγχος που θα οδηγήσει σε προβλήματα με τη συμπεριφορά, τη διάθεση, τον ύπνο, την όρεξη και την ακαδημαϊκή ή κοινωνική λειτουργία.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, δεν είναι τόσο ξεκάθαρο τι ευθύνεται και το παιδί φαίνεται ξαφνικά ότι έχει αποσυρθεί, ανησυχεί, αγχώνεται, είναι μουτρωμένο ή δακρύζει.

Αλλά εάν αισθάνεστε ότι το παιδί σας μπορεί να έχει ένα συναισθηματικό ή συμπεριφορικό πρόβλημα ή χρειάζεται βοήθεια για να αντιμετωπίσει ένα δύσκολο συμβάν της ζωής, εμπιστευθείτε το ένστικτό σας.

Οι ενδείξεις που ένα παιδί μπορεί να χρειάζεται να επισκεφθεί ψυχολόγο, περιλαμβάνουν:

  •     αναπτυξιακή καθυστέρηση στην ομιλία, τη γλώσσα ή την εκπαίδευση για τουαλέτα
  •     προβλήματα μάθησης ή προσοχής (όπως η ΔΕΠΥ)
  •     προβλήματα συμπεριφοράς (όπως υπερβολικός θυμός, αταξίες, υπνηλία ή διατροφικές διαταραχές)
  •     σημαντική πτώση των βαθμών, ιδιαίτερα αν το παιδί σας διατηρεί κανονικά υψηλούς βαθμούς
  •     επεισόδια θλίψης, κλάματος ή κατάθλιψης
  •     κοινωνική απόσυρση ή απομόνωση
  •     να είναι θύμα εκφοβισμού ή να εκφοβίζει άλλα παιδιά
  •     μειωμένο ενδιαφέρον για προηγούμενες δραστηριότητες
  •     υπερβολικά επιθετική συμπεριφορά (όπως δαγκώματα, κλοτσιές ή χτυπήματα)
  •     ξαφνικές αλλαγές στην όρεξη (ιδιαίτερα σε εφήβους)
  •     αϋπνία ή αυξημένη υπνηλία
  •     υπερβολικές απουσίες στο σχολείο ή αργοπορία σε αυτό
  •     μεταβολές της διάθεσης (π.χ. ευτυχισμένο τη μια στιγμή, αναστατωμένο την επόμενη)
  •     ανάπτυξη ή αύξηση των σωματικών ενοχλήσεων (όπως πονοκέφαλος, στομαχόπονος ή δεν νιώθουν γενικά καλά), παρά την κανονική σωματική εξέταση από το γιατρό σας
  •     αντιμετώπιση σοβαρής, οξείας ή χρόνιας ασθένειας
  •     σημάδια χρήσης αλκοόλ, ναρκωτικών ή άλλων ουσιών (όπως διαλυτικά ή κατάχρηση συνταγογραφούμενων φαρμάκων)
  •     προβλήματα στις μεταβάσεις (μετά τον χωρισμό, το διαζύγιο ή τη μετακόμιση)
  •     ζητήματα πένθους
  •     αξιολογήσεις κηδεμονίας
  •     θεραπεία μετά από σεξουαλική, σωματική ή συναισθηματική κακοποίηση ή άλλα τραυματικά συμβάντα

Τα παιδιά που δεν βρίσκονται ακόμα σε σχολική ηλικία θα μπορούσαν να επωφεληθούν από την θεραπεία με ένα κλινικό ή αναπτυξιακό ψυχολόγο, αν υπάρξει σημαντική καθυστέρηση στην επίτευξη αναπτυξιακών ορόσημων, όπως το περπάτημα, η ομιλία και η εκπαίδευση για την τουαλέτα και αν υπάρχουν ανησυχίες σχετικά με τον αυτισμό ή άλλες αναπτυξιακές διαταραχές.