Και όμως, υπήρχε εποχή, που ο γνωστός σε όλους πια… επιθετικός προσδιορισμός δεν ακουγόταν κάθε τριάντα δευτερόλεπτα στις συζητήσεις μικρών και μεγάλων, που κανείς δεν τολμούσε να βρίσει τα Θεία, που όσοι μιλούσαν άσχημα ήταν στο περιθώριο. Από τη γενιά των σημερινών σαραντάρηδων, όμως, η κατάσταση ξεκίνησε να αλλάζει. Όλο και περισσότεροι έχουν εντάξει στο λεξιλόγιό τους λέξεις και φράσεις, που οι γονείς τους δεν τολμούσαν να ξεστομίσουν.

Το πρόβλημα είναι ότι αυτό το λεξιλόγιο είναι τα ακούσματα των μικρών παιδιών, που μέσα από το σχολείο μεταδίδουν σαν επιδημία τις «κακές» λέξεις.

Τα παιδιά επηρεάζονται πάρα πολύ από τις παρέες τους. Καταλαβαίνουν με μεγάλη ευκολία ποια λέξη μπορεί να χτυπήσει άσχημα στα αυτιά των γονιών τους και συχνά τη χρησιμοποιούν για να τραβήξουν την προσοχή ή το θεωρούν αστείο.

Τι να κάνετε;

• Περιορίστε τις «κακές» εκφράσεις στο δικό σας λεξιλόγιο. Αν το παιδί σας ακούει κάθε λίγο και λιγάκι να χρησιμοποιείτε, τι θέλετε να κάνει εκείνο; Να μιλάει σαν καθηγητής πανεπιστημίου;

• Μην υπερβάλετε, όταν το ακούσετε να χρησιμοποιήσει μία. Όχι ξύλο, τιμωρίες, πιπέρι στο στόμα κ.λ.π. Το παιδί θα αντιδράσει χειρότερα έτσι, να είστε σίγουροι.

• Κάντε τους αδιάφορους την πρώτη φορά. Μην δώσετε σημασία, σαν να μην έχει ανοίξει το στόμα του. Αν το είπε, επειδή νομίζει ότι είναι αστείο ή για να σας πειράξει, το πιο πιθανό είναι να μην το επαναλάβει.

• Να είστε ξεκάθαροι για το ποιες κουβέντες επιτρέπονται στην οικογένειά σας και ποιες όχι. Μπορεί οι φίλοι και οι συμμαθητές τους να χρησιμοποιούν όποιες λέξεις θέλουν, αλλά όχι και τα παιδιά σας.

• Προσπαθήστε να πείσετε το παιδί ότι ύβρεις χρησιμοποιούν μόνο εκείνοι, που έχουν φτωχό λεξιλόγιο και δεν μπορούν να μιλήσουν σωστά.

Πηγή: mother.gr

Κάντε like στη σελίδα μας στο Facebook και ακολουθήστε μας στο Instagram γιατί το govastileto.gr σας πηγαίνει παντού!