Ο Freud υποστήριζε ότι ο έρωτας έρχεται σιγά- σιγά, μέσα από την ικανοποίηση της ερωτικής ανάγκης. Για τον Πλάτωνα, ο έρωτας ήταν μία θεία τρέλα, ένα παραλήρημα εμπνευσμένο από το Θεό. Στη σημερινή εποχή, υποστηρίζεται περισσότερο, ότι ο έρωτας “ανθίζει” γρήγορα εξού και η αγγλική έκφραση: fall in love ή η γαλλική: “tomber amoureux” .
Πολλές θεωρίες έχουν αναπτυχθεί γύρω από το “πώς” έρχεται ο έρωτας στη ζωή μας, ωστόσο, για πολλούς μένει ακόμη ανεξήγητο το “γιατί” χτυπάει την πόρτα μας. Και αυτό το “γιατί” εντείνεται βασανιστικά στο μυαλό μας ιδίως, όταν ο έρωτας “βρίσκει πόρτα” και αγκαλιά με ένα μάτσο ανεκπλήρωτα όνειρα, αναγκάζεται να ψάξει την επόμενη διεύθυνση.
Σύμφωνα με έρευνες, για τις “πεταλούδες στο στομάχι”, ευθύνεται μία ομάδα ορμονών, οι ενδορφίνες. Η αδρεναλίνη, η οποία ανήκει σε αυτή την ομάδα, θεωρείται υπεύθυνη για το παραπάνω συναίσθημα, αφού τρέπει τη ροή αίματος από το στομάχι στους μύες. Η μειωμένη ροή του αίματος στο στόμαχο δημιουργεί μία προσωρινή “απενεργοποίηση” του στομάχου και συνάδει στην προσωρινή απώλεια όρεξης.
Μόνο η όσφρηση φαίνεται πως λειτουργεί “κανονικά”, όταν είμαστε ερωτοχτυπημένοι, καθώς, σύμφωνα με πολλούς επιστήμονες, αποτελεί το βασικότερο αισθητήριο όργανο που μας οδηγεί στο άτομο που θα ερωτευτούμε. Καταλαμβάνει απροειδοποίητα χώρο στη μνήμη μας και εντυπώνεται! Παρόλο που τα μάτια αποτελούν ένα ισχυρό κανάλι μη λεκτικής επικοινωνίας, η μύτη λειτουργεί ως “ανιχνευτής” της φυσικής μυρωδιάς των ανθρώπων που πρόκειται να μας εντυπωσιάσουν, πριν καλά- καλά έρθουμε σε οπτική επαφή μαζί τους. Άλλες μυρωδιές είναι πιο οικείες και άλλες απλά μας αφοπλίζουν.
Η σύνδεση αυτή του έρωτα και της όσφρησης αντικατοπτρίζει εικόνες που ανακαλούμε και μόνο στη μυρωδιά ενός αρώματος, αλλά και στην αλλαγή της διάθεσης μας από μία και μόνο μυρωδιά, ανεξάρτητα από το αν ο άλλος μας αρέσει οπτικά. Στην όσφρηση στηρίζεται και η άποψη ότι τα “ετερώνυμα έλκονται”, και αυτό γιατί ο οργανισμός μας έχει την τάση να έλκεται από άτομα που εκπέμπουν διαφορετική μυρωδιά από το ανοσοποιητικό τους σύστημα σε σχέση με το δικό μας. Αυτό, βέβαια δε σημαίνει ότι μπορεί να μας εξασφαλίσει πάντοτε σωστές επιλογές. Είναι μία καθαρά ενστικτώδης λειτουργία.
Αναφορικά με τις επιλογές, έχετε σκεφτεί ποτέ γιατί “αυτόν”, γιατί “αυτή”;
Έστω και μία φορά, όλοι έχουμε δει πως είναι να πέφτει η μαύρη κουρτίνα, με αποτέλεσμα να μπερδέψουμε το βάτραχο με πρίγκιπα. Κι όμως δεν πρόκειται για κουρτίνες ούτε για μάσκες. Η ερωτική επιθυμία δύο ανθρώπων κρύβεται πίσω από τη δύναμη της έλξης και αυτή δεν υπακούει πάντοτε σε κανόνες ομορφιάς.
Ένα άτομο μέτριο στην εμφάνιση, αλλά ιδιαίτερα ευρηματικό και έξυπνο έχει πολύ περισσότερες πιθανότητες να μας έλξει από ένα άτομο που είναι εντυπωσιακά όμορφο. Ο τόνος της φωνής, ορισμένες κινήσεις, ένα απλό χαμόγελο, η σωματική έλξη που αισθανόμαστε για κάποιο άτομο καταγράφονται ως ωραία.
Όλα γύρω από τον έρωτα μοιάζουν τελικά, να είναι θέμα “υποσυνείδητου ταιριάσματος”. Όλοι κουβαλάμε μέσα μας ένα ψυχολογικό σχεδιάγραμμα, το οποίο περικλείει εμπειρίες της ζωής μας και σημάδια που συνήθως, αυτές μας έχουν αφήσει.
Οι άνθρωποι προς τους οποίους νιώθουμε την εντονότερη ερωτική έλξη είναι αυτοί που έχουν κάτι να μας μάθουν γιατί πολύ απλά έχουν αναπτύξει διαφορετικούς μηχανισμούς αντιμετώπισης της ζωής από τους δικούς μας, πάνω σε παρόμοιες εμπειρίες. Το ζητούμενο είναι, πως για να πετύχει η απόλυτη ερωτική έλξη, πρέπει να επιτρέψουμε στο ψυχόγραμμα του ενός να συμπληρώσει το δικό μας.
