Με αφορμή κάποια πρόσφατα περιστατικά, έρχεται για ακόμα μία φορά στο προσκήνιο ένα πολύ σοβαρό θέμα.

Γνωρίζουμε καλά ειδικά όσοι είμαστε γονείς, πόσο τα παιδιά και οι νέοι, κυρίως οι έφηβοι, επηρεάζονται σε μεγάλο βαθμό από τα κοινωνικά πρότυπα.

Η μουσική αποτελούσε πάντα σημείο αναφοράς σε αυτό το κομμάτι, καθώς η επιρροή που ασκεί σε αυτές τις ηλικιακές ομάδες είναι τεράστια. Κατά καιρούς πολλά μουσικά κινήματα δημιουργούν τάσεις, αναφορικά με το ντύσιμο, τη γλώσσα αλλά και τη συμπεριφορά και οι τάσεις αυτές αφομοιώνονται με ταχύτατους ρυθμούς από τους νέους.

Στις μέρες μας, ένα φαινόμενο που είναι ιδιαίτερα έντονο ,είναι η στροφή σε αμιγώς “ενήλικα” ακούσματα από όλο και πιο μικρές ηλικίες.

Παράλληλα η μουσική βιομηχανία, στοχεύει σε όλο και πιο ευρύ κοινό όσον αφορά το προϊόν  της, τη μουσική.

Τι  γίνεται όμως όταν τα μουσικά ακούσματα, από τα οποία επηρεάζονται αυτές οι τόσο ευάλωτα ψυχολογικά ομάδες περιέχουν μηνύματα βίας, απαξίωσης συγκεκριμένων πληθυσμιακών ομάδων όπως οι γυναίκες και ενισχύουν την πεποίθηση, ότι το άτομο καταξιώνεται κοινωνικά, μέσω των υλικών αγαθών ,του γρήγορου πλουτισμού και της επίδειξης ισχύος;

Σε αυτά τα ερωτήματα μας απαντά αποκλειστικά στο govastileto.gr και τη Μαριάντζελα Χατζηεφραιμίδου ο γνωστός Ψυχοθεραπευτής-Σεξολόγος Dr. Γιώργος Λάγιος

Με αφορμή τα παραπάνω, κατά πόσο πιστεύετε ότι το φαινόμενο αυτό είναι ανησυχητικό και πώς μπορεί να επηρεάσει ένα νέο παιδί και έναν έφηβο;

Όλη αυτή την υποκουλτούρα που έχει δημιουργηθεί και εξελίσσεται με γοργούς ρυθμούς επηρεάζοντας όλο και περισσότερους νέους, θα την χαρακτήριζα το λιγότερο καταστροφική. Γνωρίζουμε καλά ότι σε μία τέτοια περίοδο έντονων αλλαγών και συναισθηματικής φόρτισης, όπως είναι η περίοδος της εφηβείας, η μουσική λειτουργεί βοηθητικά στη χαλάρωση και την εκτόνωση των εφήβων.
 Έρευνες που έχουν γίνει έδειξαν ότι η μουσική έχει σημαντική επίδραση στη συμπεριφορά των εφήβων και ειδικότερα η ταύτιση με ένα συγκεκριμένο είδος μουσικής, όπως π.χ  με την τραπ μουσική στην περίπτωση που συζητάμε, τους βοηθά να ενταχθούν σε συγκεκριμένες ομάδες με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Ένα είδος μουσικής,  το οποίο έχει ως βάση τη βία, τα ναρκωτικά και τα όπλα, είναι αναμενόμενο να επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό κοινωνικά και συναισθηματικά τους νέους και ειδικότερα τους εφήβους, κάνοντας τους να υιοθετούν κακές ενήλικες ή παραβατικές συμπεριφορές. Δυστυχώς, υπάρχει ευαλωτότητα σε παιδιά τα οποία ψάχνουν μια διέξοδο από την δύσκολη καθημερινότητα τους και ψάχνουν κάπου να ανήκουν, ψάχνουν να ταυτιστούν με κάποιον και αν αυτός ο κάποιος τελικά είναι μία βίαιη προσωπικότητα, καταλήγουν να ταυτίζονται με πρότυπα που στην πορεία θα μιμηθούν και πολύ πιθανώς θα οδηγήσουν στην παραβατικότητα.

Τα περισσότερα εγκλήματα που παρατηρούμε καθημερινά ο συνδυασμός βίαιης μουσικής, έλλειψη παιδείας, παραμελήσει η κακοποίηση από γονείς, κακές παρέες δεν αφήνουν πολλά περιθώρια στα παιδιά τον ακολουθήσουν ένα υγιές και ηθικό μονοπάτι ζωής. Αν σκεφτούμε ότι σε μία διοργάνωση στην οποία υπήρχαν δεκάδες καλλιτέχνες και δεκάδες μορφωμένοι άνθρωποι και κανένας δεν επέβαλε την αποβολή αυτών των δύο ανθρώπων και τον μπράβων τους, τότε τι περιμένουμε ακριβώς από τα παιδιά να κάνουν, που ήταν μάρτυρες σε όλο αυτό; Τα παιδιά μιμούνται. Βλέπετε κάτι αξιόλογο να μιμηθούν εκτός από την συνυπαιτιότητα μας και την απραγία μας και την αδράνεια μας. Είδαμε κάπου συνέπειες; Είδαμε κάπου πρόληψη;

Υπάρχει δικλείδα ασφαλείας ειδικά όσον αφορά τις μικρότερες ηλικίες, δεδομένου ότι η επαφή με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπου και προβάλλονται τα συγκεκριμένα
πρότυπα, είναι αναπόφευκτη;

Το κακό είναι ότι έχουμε μπερδέψει ποιους ανθρώπους χαρακτηρίζουμε ως πρότυπα. Πρέπει να προσέχουμε πολύ όταν χρησιμοποιούμε τη συγκεκριμένη λέξη, καθώς κουβαλάει μέσα της ένα βαρύ φορτίο, και οι συγκεκριμένοι μόνο πρότυπα δεν θα έπρεπε να αποτελούν καθώς γνωρίζουν ότι έχουν μεγάλη επιρροή και επίσης γνωρίζουν ποιο είναι το ορθό που πρέπει να πράξουν αλλά συνειδητά δεν το κάνουν. Ο Αριστοτέλης αυτό το ονόμαζε ακρασία.
 Όσον αφορά το αν υπάρχει κάποια δικλείδα ασφαλείας, εφόσον είναι μάλλον απίθανο να σταματήσουν να προβάλλονται τέτοιου είδους «καλλιτέχνες», ο κλήρος πέφτει στους γονείς, οι οποίοι είναι υποχρεωμένοι να μιλήσουν επιτέλους στα παιδιά τους για το τι πραγματικά λένε αυτά τα τραγούδια που ακούνε ή τι πρεσβεύουν αυτοί οι άνθρωποι που έχουν εξιδανικεύσει και κάπως έτσι να απομυθοποιηθεί  όλη αυτή η υποκουλτούρα. 

Η λύση δεν είναι το να κρύβουμε την πληροφορία αλλά να την απόδομούμε και να ψυχο- εκπαιδεύουμε τα παιδιά. Μαθαίνοντας τα παιδιά πώς να σκέφτονται και όχι τι να σκέφτονται τα ενδυναμώνουμε με πνευματικά φίλτρα ώστε να αποφασίζουν μόνα τους την θεωρούν καλό και συμφέρον για την διαδρομή τους σε αυτή τη ζωή.

Πώς εσείς ως ειδικός θα συμβουλεύατε την κοινωνία να δράσει, προς αποφυγή δυσάρεστων συνεπειών στο μέλλον, όπως τάσεις μιμητισμού συμπεριφορών βίας ή τη στροφή  στην παραβατικότητα από ευάλωτα ηλικιακά ομάδες;

Χρειάζεται επιτέλους αυτή η κοινωνία να ενηλικιωθεί. Υποχρεωτικά, όχι προαιρετικά. Πρέπει να αποκτήσουμε ισχυρά αντανακλαστικά και να εκπαιδεύσουμε τα παιδιά μας από μικρή ηλικία, αλλά και τους ενήλικες για το πώς αντιδρούμε απέναντι στη βία. Το θέμα έγκειται στο να την προλαμβάνουμε,  καθώς όσο και αν την κατακρίνουμε ή την περιγελάσουμε αφότου έχει γίνει, δεν θα αλλάξει κάτι.

Πρώτον οι γονείς πρέπει να καθοδηγήσουν σωστά τα παιδιά και να εξηγήσουν τις μορφές βίας και πως αυτές μπορούν να καταστρέψουν την ζωή τους αλλά και τη ζωή των γύρω τους και δεύτερον θα πρέπει η πολιτεία να δημιουργήσει αυτεπάγγελτα τους μηχανισμούς εκείνους, ώστε ακόμα και η λεκτική κακοποίηση να διώκεται ποινικά. 

Το πιο δύσκολο κομμάτι είναι τον αντιδράσουμε προληπτικά, ώστε ακόμα κι αν βρεθούμε προ τετελεσμένων γεγονότων, να έχουμε την γνώση και την διάθεση να αποβάλουμε και να εξοστρακίσουμε συμπεριφορές και ανθρώπους. Δεν μπορούμε να συνυπάρξουμε με τέτοια πρότυπα και γι’ αυτό εταιρείες, οργανισμοί και πολιτεία θα πρέπει να είναι πολύ αυστηροί στην αντιμετώπιση αυτών των συμπεριφορών.

Ακόμη κι αυτή τη στιγμή που γράφω, ενώ είμαστε όλοι μάρτυρες μίας εκτυφλωτικά προφανούς έκθεσης σε βία, ο Ποινικός Κώδικας δεν άλλαξε. Οι άνθρωποι αυτοί εξακολουθούν να ανταλλάζουν απειλές κατά της ζωής και στο επόμενο περιστατικό θα μας εκθέσουν πάλι όλους σε σωματικό και Ψυχικό κίνδυνο. Εμείς πως θα αντιδράσουμε;

Dr. Γιώργος Λάγιος
Ψυχοθεραπευτής / Σεξολόγος

https://www.georgelagios.gr
https://www.instagram.com/glagi0s/

Κάντε like στη σελίδα μας στο Facebook και ακολουθήστε μας στο Instagram γιατί το govastileto.gr σας πηγαίνει παντού!